Ben, Zilverduit, Kees, Hans,Jojo,
In de eerste plaats dank voor het "meedenken" en de goede postings.
Zilverduit gaf gistermiddag al wat zinnige voorbeelden om met het vrijgekomen geld aan de gang te gaan.
Ben komt met kritische opmerkingen om mee aan te geven dat vrijwel geen enkele herbelegging voor het verkrijgen van je pensioen een echte garantie inhoudt, wanneer je zelf aan de slag gaat. Uiteraard weet ik dat ook wel, maar je moet ergens beginnen, als je het toch zelf wilt doen!
Terecht wordt gewezen op de persoonlijke situatie. De overgrote meerderheid van senioren hebben, denk ik , weinig zin om nog van alles en nog wat overhoop te halen.
Het uitvoerige relaas van Hans/Voda spreekt toch boekdelen! Hans, bedankt voor de moeite en openhartigheid! Het verhaal sluit naadloos aan bij ook mijn levenservaring om wat financiële zaken op lange termijn betreft, zoveel mogelijk zelf te doen en zo weinig mogelijk tussenpersonen inschakelen. Daar zitent al je eerste grote verdiensten. Lees nog maar eens het verhaal van Hans en zie wat er overal afgeroomd werd. Afgelopen jaren hebben we op TV genoeg programma's kunnen volgen met bijna ongelooflijke verhalen van het plukken/leegroven van de klanten.
Als ik het verhaal van Hans, de jaarlijkse dotaties aan de verzekeringsmaatschappijen en het jaarlijks zwaar afromen daarvan, vergelijk met mijn situatie waarin in vennootschappen gewoon een dotatie werd gereserveerd en die zonder ook maar 1 cent kosten jaar na jaar vermeerderde. Dzjezus dat moet toch een mega verschil uitmaken na tientallen jaren en wat ben ik blij het altijd zelf gedaan te hebben. ( Overigens: Volgend jaar MAG DAT NIET MEER, van Di Rupo. Schandalig dat mensen het niet zelf mogen regelen en vanaf volgend jaar is men verplicht de jaarlijkse dotatie naar een verzekeraar over te maken! Ik heb er dus precies op tijd dertig jaar van geprofiteerd door het zelf te doen)
Vandaar ook mijn opmerking gisteren al, dat het niet naar een of andere verzekeringsmaatschappij moet. Ik vertrouw ze nog steeds niet.
Een ander ontzettend belangrijk punt is, dat als je afziet van een maandelijkse uitbetaling door een verzekeringsmaatschappij, het toch niet al te ingewikkeld moet worden. Mijn vrouw is 52, dus afgezien van mijzelf, kan een actuaris wel aardig uitrekenen wat een 52-jarige vrouw nog voor levensverwachting heeft en wat het pensioen dan ongeveer zou kunnen worden.
Hoewel ik goed besef dat geld veel beter kan renderen als je er actief mee aan de slag gaat zoals de aankoop van onroerend goed en de verhuur ervan, weet ik als geen ander, hoe ontzettend veel ellende en trammelant zo'n investering ook weer kan geven. En dan is het gewoon een principiële keuze dat je afziet van een veel hogere inkomst/pensioen, maar gevrijwaard blijft van een hoop trammelant.( Zoals ik heb meegemaakt)
Ik vind het wel opmerkelijk dat ik bij de vele postings die ik nu gelezen heb, niet hetgeen vind, waar op dit moment, voor mij een lichte voorkeur naar uitgaat: Bijvoorbeeld de helft van de vrijkomende bedragen in relatief wat langlopende bedrijfsobligaties van stabiele bedrijven. Precies zoals met aandelen bestaat er een zeker risico, maar als je de obligaties laat lopen tot vervaldag hoef je je in principe niet veel aan te trekken van de koersvorming van die obligaties in de tussenliggende jaren. Er is een vaste inkomstenstroom en, laat ons eerlijk zijn, ontzettend gemakkelijk te beheren. In mijn specifieke situatie is dat belangrijk omdat mijn vrouw totaal geen interesse voor de beurs heeft.
Ten overvloede: Deze hele pensioenproblematiek staat volkomen los en apart van het normale vermogensbeheer waarmee ik dagelijks bezig ben. Daar aanvaard ik wel relatief grote risico's, maar niet bij het betonneren van een pensioen voor mijn vrouw ( en mij )
Peter