Smeltwater van gletsjers als luxegoed: sterrenrestaurants verkopen het in dure wijnflessen
1 uur geleden
in BUITENLAND
Nieuwe bedrijven exploiteren het Groenlandse ijs dat steeds meer aan het wegsmelten is en verkopen het in dure wijnflessen. Het water wordt vooral geschonken in sterrenrestaurants. Hoe ondernemers inspelen op klimaatveranderingen.
Liefst 4.700 miljard ton ijs heeft de Groenlandse ijskap sinds 2002 verloren. ,,Genoeg om de Verenigde Staten met een halve centimeter onder water te zetten,’’ meldde het onderzoekscentrum Polar Portal in februari. Het smeltwater is drinkbaar en daarom besloot de Groenlandse overheid om licenties uit te geven aan bedrijven die het kunnen exploiteren. Dat trok vooral merken met een exclusief karakter aan.
,,De smaak van 100.000 jaar’’, is de slagzin van het Deense Inland Ice, de eerste producent die het Groenlandse ijs als luxeproduct verkocht. Met grote schepen vaart het Groenlandse team de kust af op zoek naar afgebroken ijskappen. ,,Het water is zo puur dat het zonde is om het te laten smelten in de zee’’, vertelt oprichter Thomas Vildersboll, een Zweed die voorheen in de oliesector heeft gewerkt.
,,We kozen doelbewust voor een exclusief karakter en wilden niet dat ons product in de supermarkten ligt’’, legt hij uit. ,,Ook ginstokers en chocolatiers zijn fan van ons product, maar we verkopen het water vooral aan sterrenrestaurants.’’
Luxueuze wijnflessen
Vildersboll bottelt het water in luxueuze wijnflessen met draaidop en verkoopt het tegen vier euro per fles. In China kost een fles tot twaalf euro.
Om het ijs te ontginnen, moest het bedrijf een speciale boot bouwen. ,,We noemen hem ‘de crusher’. Hij boort een gat in de grote ijskap en maalt het ijs fijn dat rechtstreeks in een tanker gaat. Daarna moet het snel gaan, want water mag niet te lang stilstaan. We voeren de nodige kwaliteitscontroles uit, filteren het water en verschepen het naar onze bottelfabrieken.’’
Op zee werkt Vildersboll uitsluitend met Groenlanders. ,,De zee is zeer vijandig. Je hebt ervaren zeelui nodig.’’ De ontginning en het transport kost het bedrijf ongeveer vijftien eurocent per liter.
Afgebakend gebied
Elke exploitant van Groenlands ijs en water moet een licentie hebben. Die geldt maar voor een afgebakend gebied en er mag alleen ijs ontgonnen worden dat op natuurlijke wijze afgebrokkeld is. Daarnaast betaalt elke licentiehouder een royalty aan de Groenlandse overheid. Volgens Vildersboll ligt die nu op een halve eurocent per liter.
,,Het water is hier zo overvloedig, dat we nooit gedacht hadden dat het zo waardevol zou zijn,’’ vertelde minister van Handel Pele Broberg aan Le Monde. Behalve de royalty’s hoopt hij dat de exploitatie ook banen zal creëren in bottelfabrieken en in de administratie daar omheen.
Inland Ice heeft alleen Groenlandse scheepslui in dienst en de kantoren en fabrieken staan in Zweden en Denemarken. ,,We bottelen het water in Zweden, zodat er minder transport nodig is en we dus minder uitstoten’’, zegt Vildersboll.
Water uit Spitsbergen kost 80 euro
Water uit ijsbergen ontginnen is niet nieuw. In 2015 richtte de Noor Jamal Qureshi het watermerk Svalbarði op, dat zijn ijs ontgint aan de Noorse archipel Spitsbergen. Het bedrijf noemt zichzelf het derde duurste water ter wereld met een prijskaartje van 80 euro per fles van 75 centiliter.
Ook de Verenigde Arabische Emiraten willen het wereldwijde drinkwatertekort aanpakken. Met het UAE-Iceberg Project willen ze een grote ijsberg van Antarctica naar hun kust slepen om hem daar te smelten en te verkopen.
Volgens de Oeso zal 40 procent van de bevolking tegen 2050 kampen met waterschaarste. Groenland telt 10 procent van alle zoetwatervoorraden.
,,Dat kan getransporteerd worden naar landen met waterschaarste, maar er ontbreekt infrastructuur’’, zegt Vildersbøll. ,,Ooit zal die er moeten zijn. Water is de nieuwe olie.’’