The Third Way.... schreef op 7 december 2012 07:16:
Volgens clausule 3.1 v/d terms&conditions v/d staatsteun is ook igv. ordinaire terugbetaling de staat de laatste in de rij. maw. Indien DNB haar centjes terug wil dan moet eerst iedereen behalve de aandeelhouder er volledig terugbetaald uit kunnen stappen. Dit laat m.i. alleen maar de optie over dat er beroep wordt gedaan op de nieuwe interventiewet. Die heb ik nog niet gezien (moet ik tot mijn schaamte erkennen, heeft iemand een copie?).
Wat wel ook fascinerend is aan de terugbetaling v/d certificaathouders is dat DNB daarmee aangeeft dat er geen gevaar is voor een liquiditeitstekort cq. vertrouwensrisico bij het zorgenkindje v/d groep, de bank. Immers, door als criterium te hanteren dat het geen toetsings
vermogen was geef je aan er geen andere going-concern risico's zijn. Door daarboven ook te stellen dat volgend jaar de rest ook mag worden afgelost (dus na de fameuze actiedatum van Brussel), geef je nu al aan dat de gelijkwaardige crediteuren tot die tijd goed zitten, cq. niet hoeven te verwachten dat DNB iemand pijn gaat doen.
Ik kan mij niet indenken dat DNB zo'n juridisch en reputatierisico wilt nemen door de perphouders, inclusief die v/d andere groepsmij. die geen problemen hebben maar juist de bank incl. certificaathouders recht (hebben ge-) houden, toch pijn te laten lijden. Voeg daar nog aan toe de duistere praktijken die zich afspeelden binnen PF, daar moet de overheid ook van geweten hebben. Indien er al burdensharing zal zijn dan zullen er toch echt veel meer lijken in de kast moeten zitten (die de overheid al had moeten zien in haar dubbele rol) of moet het via terugkoopacties boven marktprijs gebeuren.
Toezichthouder Sybrand zit in een heel lastig parket. Ongetwijfeld zal Brussel daar lak aan hebben en stellen dat dat zijn probleem is, maar dat neemt niet weg dat ook daar een gedeelde verantwoordelijkheid ligt. In hoeverre? Dat hangt ook af van hoe goed Brussel door DNB (en SNS) geinformeerd is geweest...