2-3
Geen rechtvaardiging voor aanvallen
De Israëlische autoriteiten publiceerden geen enkel geloofwaardig bewijs dat deze aanvallen rechtvaardigt, ook niet over vermeende aanwezige militaire doelen. Integendeel, in het geval van het bombardement op het kerkgebouw publiceerde het Israëlische leger tegenstrijdige informatie, waaronder een later ingetrokken video en een niet onderbouwde verklaring.
Het onderzoek van Amnesty International vond geen enkele aanwijzing dat de getroffen gebouwen als militaire doelen konden worden beschouwd of dat strijders ze gebruikten.
Deze bevindingen bouwen voort op eerder werk van Amnesty International over onwettige Israëlische aanvallen tijdens de huidige escalatie, en op onderzoek naar vergelijkbare patronen van onwettige aanvallen tijdens eerdere Israëlische operaties in Gaza. De huidige aanval op Gaza is ongeëvenaard in zijn intensiteit, in het aantal burgerslachtoffers en in de mate van vernietiging van huizen, scholen, ziekenhuizen en andere civiele infrastructuur.
Erika Guevara-Rosas : ‘Meer dan 11.000 gedode Palestijnen, waaronder meer dan 4.600 kinderen binnen slechts zes weken. Dit gruwelijke dodental in Gaza is op zichzelf al een teken van hoe weinig Palestijnse levens waard zijn in de ogen van de Israëlische strijdkrachten.’
‘Mijn hart stierf met mijn kinderen’
Op 19 oktober verwoestte een Israëlische luchtaanval een gebouw op het terrein van de Grieks-orthodoxe kerk Saint Porphyrius in het hart van de oude stad van Gaza. Hier vonden op dat moment naar schatting 450 ontheemde leden van de kleine christelijke gemeenschap van Gaza onderdak. De aanval doodde achttien burgers en verwondde minstens twaalf anderen.
‘Mijn hart stierf die avond samen met mijn kinderen. Al mijn kinderen werden gedood: Majid, 11 jaar, Julie, 12 jaar, en Suhail, 14 jaar. Ik heb niets meer over. Ik had samen met mijn kinderen moeten sterven’ vertelt Ramez al-Sury aan Amnesty International. ‘Ik had ze maar twee minuten eerder verlaten. Mijn zus riep me om naar de kelder te gaan om mijn vader te helpen die bedlegerig is sinds zijn beroerte... mijn kinderen bleven in de kamer met mijn neven en hun vrouwen en kinderen. Op dat moment vond de inslag plaats en werd iedereen gedood.’
‘We verlieten onze huizen en kwamen naar de kerk omdat we dachten dat we hier beschermd zouden zijn, we kunnen nergens anders heen... De kerk zat vol met vreedzame mensen, alleen vreedzame mensen... Tijdens deze oorlog is het nergens veilig in Gaza. Overal bombardementen, dag en nacht. Elke dag worden er meer en meer burgers gedood. We bidden voor vrede, maar onze harten zijn gebroken’ vervolgt al-Sury.
Sami Tarazi vertelde Amnesty International dat zijn ouders, Marwan en Nahed, gedood werden, samen met zijn nichtje van zes maanden, Joelle, en zijn 80-jarige familielid, Elaine.
Eén van de kerkleiders vertelde Amnesty International: ‘We weten niet waarom onze kerk werd gebombardeerd; niemand heeft een verklaring gegeven voor het veroorzaken van deze tragedie. Dit is een kerk, een plaats van vrede, liefde en gebed... Op dit moment is het nergens veilig in Gaza.’