Afgelopen maandag schudde ons te grote dorp op haar grondvesten, de burgerbobo gaf een korte persco en deelde ons geheel éénzijdig mee, ik heb dit weekend een deal met het COA beklonken en we nemen 400 gelukszoekers op, we brengen ze onder in het oude arbeidsbureau en ze komen dit jaar nog voor de kerst en zullen ongeveer anderhalf jaar blijven.
Een paar dagen voordat ze komen zullen we een inloopavond organiseren waar de omwonenden nader geinformeerd worden.
Einde bericht.
Eerst even wat achtergrondinformatie.
Het gebouw waarin ze komen ligt op een kleinschalig industriegebied, in 2016 is het al opgeknapt op onze kosten met dezelfde bestemming maar toen heeft het COA kort voor opening doodleuk gezegd, laat maar zitten, we willen het niet hebben en we huren het daarom toch maar niet.
Op zich is de locatie ideaal, dicht bij het centrum, maar nagenoeg buiten het zicht van de bewoonde wereld.
Pal er naast zit een groot uitvaartcentrum en gelijktijdig met de opening zal er iets verderop een groot finess-centrum in het oude postsorteercentrum geopend worden.
Op loopafstand zit een Aldi die te bereiken is dwars door een woonwijk.
En gisteren verscheen groots het volgende bericht in de krant.
De buurt ontvangt de asielzoekers met open armen.
De reporters moeten wel, ze zijn zodanig door John Confetti, het COA en de politie gemangeld dat ze er geen verkeerd woord meer over mogen schrijven, ze worden dan namelijk gewoon op persoonlijke titel aangepakt.
Een reporter heeft een representatief onderzoek in de buurt gehouden en een kleine 10 personen aan de tand gevoeld.
Een organisatie die een naastliggend kantoor heeft zegt, wij ontvangen hier toch geen klanten en als we er geen last van hebben vinden we het prima.
De begrafenisondernemer denkt er wel iets anders over maar houdt het netjes, wel zo logisch lijkt mij.
Hij maakt zich best wel zorgen, is bang voor overlast, deze mensen denken heel anders over een uitvaart en nabestaanden hebben geen behoefte aan pottenkijkers, daarom heb ik ook bewust voor deze rustige plek gekozen.
Daarna is de reporter de weg overgestoken en een woonwijk ingelopen.
Een man heeft gewoon tegen hem gezegd, ik moet dat spul niet.
Een mevrouw heeft geen enkel bezwaar, een andere mevrouw reageert verbaasd, ik weet nergens van, maar zolang ik er geen last van heb dan vind ik het goed.
Een buurman van haar vind het prima, hij zegt ook, een paar jaar terug ben ik er wezen kijken, het is er net een paleis met mooie apparatuur.
Tja, inderdaad, iederéén is volgens de staatsmedia positief, althans zo wordt het naar buiten gebracht.
Zelf heb ik geen Facebook, ik hoor echter van velen dat er felle discussies ontstaan waarbij harde woorden vallen die ik hier niet zal herhalen.
De tijd zal het leren, diefstallen bij de Aldi, dingen die het daglicht niet kunnen verdragen, inbraken op de afgelegen parkeerplaats bij het rouwcentrum, jonge Afrikaantjes die vrouwen staan te bespieden op de hometrainer in het finess-centrum.
Tja, en het ligt ook nog pal langs een route die veelvuldig door de jeugd gebruikt wordt wanneer ze in het weekend uitgaan in het centrum.
Ik voorspel weinig goeds en denk nog terug aan het tentenkamp van enkele jaren terug en verwacht dat er de nodige incidenten plaats zullen vinden.
Maar ja, we worden niet gehoord, onze burgerbobo is een dictator die niet luistert naar zijn burgers en slechts één doel dient, later een mooi baantje in Den Haag, ik weet zeker dat ze hem dat beloofd hebben.