PCRS7,
Gewoon weer een verhaal uit het echte leven, uit de praktijk. Ik ben er NU, op dit moment nog beduusd van.
Is dus wel België, maar dat maakt niet veel uit...Het regime gaat van het ene naar het ander Europese land en wacht gewoon af waar de weerstand ontploft.
Komt ruim een half uur geleden een bekende Turkse patiënte bij mij, eigenares en uitbaatser van een Turks restaurant. Na onderzoek en consult betaalt ze mij cash, hetgeen in België de normale gang van zaken is. Dus hemelsbreed verschil met Nederland.
Vraagt ze mij plots: Hebt U geen problemen met de bank? Hoezo vraag ik. Ze vertelde mij dat ze bij de bank te horen had gekregen dat haar restaurantgasten voortaan maar met een kredietkaart moesten betalen en dat zij als uitbaatster/eigenares van het restaurant....niet meer met cash geld, met dagontvangsten naar de bank hoefde af te komen om de week- of maandinkomsten bij de bank te storten.
Ik stond toch echt ook wel even perplex. Dat autohandelaren gedwongen worden geen cash meer aan tenemen was en is algemeen gkend, maar dat restauranthouders, via hun bankier, gedwongen worden om geen cash geld meer aan te nemen, was/is volkomen nieuw voor mij.
De bedoeling is duidelij. daar hebben we minstens honderd postings in de KK de afgelopen jaren aan besteed. Maar je constateert dus wel degelijk een voortdurend opschuiven van de machtspositie van de ( R ) Overheid naar de ondernemer toe, die daarvoor desnoods zelfs de bankier tussenschakelt.
De liefhebbers van de overgecontroleerde maatschappij zullen ( terecht) in hun vuistje lachen.
De tegenstanders, waaronder fff vragen zich toch af:
1 waar is de vrijheid van de burger gebleven?
2 Sinds wanneer is cash geld geen wettig betaalmiddel en ruilmiddel?
3 Waar haalt zo'n bank het recht vandaan om het geld van de uitbaatster te weigeren?
En dan het echte sluipende gevaar. Er ontstaat, 100 procent zeker, een dubbel circuit.
Maar volgens de bedenkers van bovenstaande maatregel ontstaat er geen dubbel circuit, want zij leven in de naieve veronderstelling dat alles wat zij bedenken door de ondernemende burger ook zomaar geaccepteerd en doorgeslikt wordt.
Maar....Ik was er wel eventjes stil van. Die verlammende Roverheid die in ieder burger iemand ziet die precies naar haar regeltjes moet werken.
Tenslotte: GEEN grootspraak. Absoluut geen grootspraak. Maar de ondernemende vrouw in kwestie met mooi restaurant vertrouwde mij toe: Nog even, dokter ...en ik ben hier vertrokken.
Peter