marique schreef op 16 januari 2014 15:14:
[...]
Bdb,
Ik had me voorgenomen me niet meer te mengen in de inmiddels oeverloze pensioendiscussies. Pensioen, lang geleden een aantrekkelijke secundaire arbeidsvoorwaarde voor ambtenaren en voor werknemers bij een paar grote bedrijven, nu als een besmettelijke ziekte verspreid over heel werkend Nederland, is inmiddels een economische factor van grote betekenis.
Net zo onmisbaar in de wankele overheidsbegroting als het Slochterengas.
Pensioenbeleid aanpassen of wijzigen? Vergeet het maar. Hooguit op details die er nauwelijks toe doen. Zgn verworven rechten zijn in polderland onaantastbaar.
En wat is daar eigenlijk of principieel-politiek mis mee? Hebben we het hier niet over het oude (19e eeuwse) conflict tussen (rijke) liberalen en 'kleine luyden'?
1) Mijn punt is, geef werknemers keuzevrijheid. Op zijn minst keuze in een pensioenfonds. Dan blijven vanzelf een handvol grote en efficiënt werkende pf'en over. Een stap en een droom verder is de keuze tussen wel/geen/beperkte pensioenverzekering.
OK, met zo'n transitie ben ik het niet oneens. 2) Ik zie niet wat dit met pensioen te maken heeft. Hiervoor bestaan andere verzekeringen.
Jammer voor jou dan. Pfn zijn in dezen collectiever dus socialer dan commerciële woekerverzekeraars. Hier wint jou anti-collectieve onderbuik het kennelijk van je ratio.
3) Voor pechhebbers moet er altijd opvang zijn. In ons land is er gelukkig veel mogelijk. Zeker op het financiële vlak. Neemt niet weg dat er soms op andere, vooral psychische, terreinen, hulp ontoereikend is.
(Ook dit heeft niets met pensioen te maken)
Makkelijk door de bocht. Ik toon compassie met zzp-ers die het even moeilijk hebben, jij begint over de sociale basisopvang en psychische hulp? Ja, dat zullen dappere zelfdoeners in jouw harde maatschappij soms nodig hebben.