leonardus65 schreef op 1 december 2021 12:56:
jeleefstijlalsmedicijn.nl/psychiater-...Een pilletje tegen verkoudheid, een pilletje voor meer energie, een pilletje voor neerslachtigheid. Je kan het bijna zo gek niet bedenken of er is wel een pilletje voor. Psychiater Bram Bakker zou er bijna gek van worden. Hij vindt dat wij in Nederland te veel pillen slikken voor klachten veroorzaakt door je leefstijl.
Bram was er zelf zo doodziek van dat hij zelfs zijn psychiatersjas aan de wilgen heeft gehangen. Heel jammer want het is echt tijd voor de leefstijlgeneeskunde in de psychiatrie en ze hadden behoefte aan een dwarse psychiater zoals Bram
1 miljoen mensen in Nederland slikken pillen voor psychische klachten. Dit aantal neemt gestaag toe met 4% per jaar. Dus rijst de vraag, hoe lossen we dit op. Met veel interesse en soms ook vermaak bekijk ik de vele YouTube filmpjes die ik vind over Bram Bakker. Ik haal er citaten uit die me aanspreken en die deel ik hier.
Hoe is het gesteld met de gemiddelde leefstijl van de Nederlanders?
Belabberd en dat is niet exclusief voor mensen met psychische problemen. De mensen denderen achteruit qua conditie dat brengt allemaal gezondheidszorg vraagstukken met zich mee waar in de gezondheidszorg geen antwoord op weet en in de psychiatrie al helemaal niet.
Het allergrootste probleem is dat we in Nederland aan ziekenzorg doen en niet aan gezondheidszorg. We wachten tot mensen ziek zijn en dan gaan we ze behandelen en bij de GGZ trekken we ons er dan ook nog eens niets van aan waardoor mensen ziek zijn geworden. Volgens de DSM hoeft dat niet dus we laten de leefstijl gewoon voor wat het is.
Hoe komt het dat er zo weinig aandacht wordt besteed aan leefstijl binnen de GGZ terwijl het daar misschien wel het hardst nodig is?
Leefstijl zit niet in het verzekeringsmodel. De zorgverzekeraars hanteren ook het DSM systeem en in het DSM systeem kijken we alleen naar de symptomen en niet naar de oorzaken. Dus dan ga je een enorme boot missen want dan kan je vaststellen dat iemand depressief is of een burn-out heeft of wat dan ook maar dan heb je dus geen oog voor hoe het gekomen is. Dat hebben die pillenjongens er dus goed ingefietst. Het maakt niet uit hoe de depressie veroorzaakt is, aan de prozac moet je.
Bij het onstaan van psychische klachten nu speelt leefstijl een enorme grote rol. Er is geen deskundige die het betwist. Maar voor de DSM heb je het niet nodig en voor een recept uit te schrijven ook niet dus het zal ons een zorg zijn redeneert men vaak.
Denk jij dat pillen helpen?
Nee absoluut niet. Als je geluk hebt knap je er een beetje van op. Dat betekent dat de helft van je klachten ongeveer verdwenen is dan ben je een responder maar het aantal mensen dat door die pillen geneest is misschien een paar procent. Pillen zijn geen geneesmiddelen het zijn lapmiddelen.
Wat zouden psychiaters / dokters beter kunnen doen?
Dokters zijn gefocust op klachten en anno nu kunnen we vaststellen dat dokters hun focus moeten verleggen naar preventie en leefstijl. We zien nu de kno arts die steeds meer mensen krijgt met oorsuizen, reumatologen worden bedolven onder mensen met fybromialgie, het prikkelbare darmsyndroom bij de maag-darm arts. Dat zijn klachten die hebben heel veel mensen en die klachten veroorzaken veel last maar 10-20 jaar geleden hadden veel minder mensen die klachten. We zijn echt niet anders geprogrammeerd dan 10-20 jaar geleden, dus we doen nu blijkbaar dingen anders dan toen dus wij dokters moeten daar veel beter naar kijken om die mensen beter te kunnen helpen.
Overgewicht, te weinig bewegen, verkeerd eten en stress. Deze leefstijlkenmerken veroorzaken een groot deel (enkele tientallen procenten) van de kosten van ziekte en zorg, daarover zijn vrijwel alle experts het eens. Wat denkt Bram over stress?
Stress is vaak een fundamentele oorzaak van een slechte leefstijl. Stress leidt tot emotioneel overeten, het weerhoudt mensen van zelf koken en sportbeoefening. Hebben politici al eens bedacht dat roken en gebruik van drank en drugs vaak niet meer zijn dan een ongelukkige vorm van stressmanagement? De medische en maatschappelijke schade van stress is volgens ons veel groter dan bij roken en overgewicht. Daarom verdient stress een centrale plek in het Nationaal Preventieakkoord.