Italiaanse ziekenhuisarts: 'Als we thuisblijven, blijft het virus buiten’
INTERVIEWFerdinando Lorini is hoofd reanimatie in het ziekenhuis Papa Giovanni XIII in Bergamo, een van de steden in Italië die het zwaarst is getroffen door het coronavirus. Als ‘een soldaat die naar de oorlog gaat’ werkt hij door. ,,Vier à vijf dagen houden we het nog wel vol op deze manier, maar nog veertig dagen absoluut niet.”
Eveline Rethmeier 18-03-20, 07:00 Laatste update: 11:28
Hoe zou u de situatie in uw ziekenhuis omschrijven?
,,De situatie is continu in ontwikkeling. De cijfers van besmettingen en van ziekenhuisopnames waar we nu mee te maken hebben stijgen nog altijd licht. Maar dat is normaal. We verwachten dat de zeer strenge normen die nu ruim een week gelden over een paar dagen resultaten zullen laten zien. Ik verwacht dat we dat aan het einde van de week gaan merken.”
Maar in Italië is de piek volgens u nog niet bereikt?
,,Het is lastig om op landelijk niveau van een piek te spreken. Deze epidemie is op verschillende plekken en op verschillende momenten begonnen. In dit gebied in Noord-Italië zijn de strenge normen nu acht dagen geleden ingegaan (de rest van Italië volgde twee dagen later, red.), in de eerste brandhaard rond de stad Codogno waren die strenge normen er al een week eerder. In Codogno zie je nu echt de effecten daarvan. Daar zijn nauwelijks nog nieuwe besmettingen. Doorgaans zie je na twee weken de effecten van dit soort maatregelen. Die gaan wij hopelijk nu aan het einde van deze week in onze regio zien, en dan zal daarna langzaam de rest van Italië volgen waar het virus pas later is opgedoken.”
Hoe gaat het met het personeel in het ziekenhuis?
,,Mijn mensen werken niet maximaal, maar nog harder dan maximaal. We gebruiken 150 procent van onze mogelijkheden. Er is een groot plichtsbesef. Er is een ijzeren discipline waardoor we allemaal het maximale kunnen geven met de mensen die we hebben. Als we het geluk hebben dat we nog maar een paar dagen met deze besmettingscijfers en patiënten te maken hebben in ons ziekenhuis, en daar heb ik vertrouwen in, denk ik echt dat we na deze week kunnen zeggen; we hebben het gered.”
Dat klinkt optimistisch, of niet?
,,Ja, dat is optimistisch maar let op: dat is alleen zo als niemand deze strenge regels laat varen. Wij hopen dat we het gaan redden als alle mensen geen centimeter van de regels zullen afwijken. Mijn devies: geen mensen meer ontmoeten, nul. Dat is strenger dan binnenshuis blijven. Want zelfs binnenshuis moeten mensen elkaar, als er een symptomen heeft, zich van elkaar isoleren.”