PREMIUM Het beste van De Telegraaf
Column: Twitter veel te laat met aanpakken Trump
=========================================
Door JAAP VAN DUIJN
Nadat Twitter Donald Trump zijn account voorgoed had afgenomen, werd daarop in de westerse wereld met grote verontwaardiging gereageerd. Volgens bondskanselier Merkel ging het hier om een ’problematische inbreuk op de fundamentele vrijheid van meningsuiting’.
Kranten wijdden hoofdredactionele commentaren aan de verbanning van Trump met hetzelfde negatieve oordeel. De vrijheid van meningsuiting was heilig en Big Tech moest eens flink worden aangepakt.
Het kon toch niet zo zijn dat Twitter en Facebook, zonder daarover verantwoording te hoeven afleggen, konden bepalen welke opvattingen wel en welke niet konden worden geventileerd?
Maar het enige dat Twitter echt verweten kon worden, is dat het niet al veel eerder had ingegrepen.
===============================================================================
Trump heeft vier jaar lang leugens verspreid, ophitsende taal gebruikt, haat gezaaid, tegenstanders gekleineerd en geweld verheerlijkt. Pas nadat hij tot een directe aanval op de Amerikaanse democratie had opgeroepen, grepen Twitter en Facebook in. Dat was veel en veel te laat.
Dat ook kranten de ban door Twitter veroordeelden, is buitengewoon merkwaardig. Twitter is, net als iedere krant, een uitgever, zij het van een bijzondere soort. Het is een krant die permanent ingezonden stukjes online plaatst, 24 uur per dag.
Sommige zijn geschreven door professionele journalisten, andere door het soort brievenschrijvers dat ook de dagbladen bestookt met soms interessante, curieuze opvattingen, maar ook met samenzweringstheorieën en andere onzin.
Onwaarheden
Als ik ingezonden brieven zou schrijven met daarin dezelfde onwaarheden als die Trump vier jaar lang heeft verspreid, dan zou geen krant die plaatsen. De redacties van kranten beoordelen voortdurend of iets betamelijk is of niet.
Ze doen dagelijks wat Twitter had behoren te doen, maar vier jaar lang naliet. Daar komt geen wetgever aan te pas.
Facebook is verweten dat het een verdienmodel heeft dat het bedrijf stimuleert om gebruikers steeds dieper het moeras van fake news in te trekken. Voor je het weet zit je alleen nog maar naar Lange Frans te kijken.
Maar de kranten en tijdschriften van de oude orde zoeken al honderd jaar de grenzen op om lezers aan zich te binden, met sensationele koppen en foto’s op de voorpagina die veel meer suggereren dan er feitelijk wordt geboden. Het Duitse boulevardblad Bild plaatste 28 jaar lang een blote dame op de cover, de roddelbladen worden verkocht met beweringen op de omslag die bij verdere lezing niet meer dan dat zijn.
Het verspreiden van kwaadaardig nepnieuws gaat zelfs al veel verder terug.
Vierhonderd jaar geleden werd de goede naam van Johan van Oldenbarnevelt, een van onze grootste staatsmannen, besmeurd via pamfletten die de bedoeling hadden het volk tegen hem op te zetten. Op 13 mei 1619 vond hij de dood op het schavot.