Opus135 schreef op 13 maart 2020 10:36:
[...]
Inderdaad, daar zit hem misschien de clue. Er is iets wat niet of niet meteen beheersbaar is. En dat wordt niet geaccepteerd. Algehele berusting slaat uiteraard nergens op, maar totale maakbaarheid idem dito.
Misschien is een parallel te trekken met de klimaatdiscussie.
Weliswaar een interessant Kamerdebat gisteren, maar tegen deze achtergrond een nogal hulpeloze oefening. Vluchten in techniek, over in welke fase we ons bevinden. Over kantelpunten en zo. Mij werd ook niet duidelijk of dat nou goed of slecht is, als we van de ene fase naar de andere gaan. Ook werd mij niet duidelijk wat nu precies zo stevig was aan de getroffen maatregelen. Sociale contacten vermijden (advies) en daarbij de andere bekende open deuren, of heb ik iets gemist. Scholen blijven open wegens weinig medisch risico en gebrek aan kinderopvang.
Over dat laatste. Alsof er niet vaak twee ouders zijn, van wie er een niet buiten de deur werkt of in deeltijd. Alsof vele ouders zelf in de zorg werken en (vanwege corona?) niet tijdelijk vrij kunnen krijgen of met uren kunnen schuiven. Alsof niet een van de ouders thuis kan werken, tijdelijk. En alsof men in de meeste andere landen "voor niets" scholen heeft gesloten.
Het kabinet kan in deze crisis in zijn eigen ogen geen fouten maken. Als men straks een nieuwe maatregel neemt, zoals bijvoorbeeld alsnog de scholen sluiten, dan is dat op basis van gewijzigde omstandigheden. Het is niet achter de feiten aanlopen, vindt het kabinet zelf. De schijn is echter wel dat men de zaken vanaf het begin heeft onderschat (zoals ik zelf ook), maar dat men wegens gezichtsverlies (tja) niet wil doorpakken nu, maar liever achter de feiten aan blijft lopen dan echte maatregelen te treffen om het zekere voor het onzekere te nemen...