Rage van de spacs eindigt in faillissementen en uitverkoop
Van 73 bedrijven doet het aandeel minder dan $1, wat betekent dat ze hun notering aan grote beurzen als de New York Stock Exchange (NYSE) en de Nasdaq
Slechts tien maanden. Dat was de periode tussen het moment waarop Quanergy Systems, fabrikant van hightechsensoren en -software, naar de beurs ging en faillissement aanvroeg. Fast Radius, gespecialiseerd in 3D-printen, hield het negen maanden vol. Onlineretailstart-up Enjoy Technology nog iets korter, achtenhalve maand.
Wat deze bedrijven gemeenschappelijk hebben, is de manier waarop ze naar de beurs gingen. Ze vroegen niet zelf een beursnotering aan, zoals bij een normale beursgang, maar fuseerden met een special purpose aquisition company, kortweg spac. Dit is een beursgenoteerde, lege huls die als enig doel heeft te fuseren met een ander bedrijf, dat daarna de beursnotering van de spac overneemt.
Dergelijke fusies waren tijdens de pandemie op Wall Street een ongekende hype — maar inmiddels gaat een groeiend aantal van deze nieuwe bedrijven alweer failliet. Het is tekenend voor het uiterst speculatieve karakter van de spac.
Notering op het spel
Internetprovider Starry Group vroeg op 20 februari in een Chapter 11-procedure uitstel van betaling aan om te kunnen herstructureren — daarmee komt het totale aantal via een spac gelanceerde bedrijven dat sinds juni 2022 onderuit is gegaan op minstens acht.
Dit is waarschijnlijk pas het begin van een trend. Een kleine honderd bedrijven die via een spac een beursnotering kregen, hebben onvoldoende eigen vermogen om het komende jaar hun uitgaven te dekken. En dan zijn er nog 73 bedrijven waarvan het aandeel minder dan $1 doet — wat betekent dat ze hun notering aan grote beurzen als de New York Stock Exchange (NYSE) en de Nasdaq kunnen kwijtraken.
Aangezien een spac-aandeel vóór een fusie doorgaans $10 kost, betekent een prijs onder de $1 ook dat een belegger die aandelen in een lege spac kocht en die na de fusie heeft vastgehouden, een verlies van minstens 90% heeft geleden.
‘De waardevernietiging is spectaculair’, zegt Dan Zwirn, medeoprichter van investeringsfonds Arena Investors. Zwirn verdeelt de mislukte spacs in twee categorieën: louter speculatieve bedrijven en levensvatbare ondernemingen die zwaar waren overgewaardeerd.
Beurshausse van 2020-2021
De eerste categorie gaat failliet of wordt in stilte opgeheven, de tweede kan tegen een lage prijs worden verkocht, zegt Zwirn. Tot nu toe zijn minstens twaalf bedrijven die met een spac zijn gefuseerd, verkocht voor minder dan waarop ze ten tijde van de fusie werden gewaardeerd.
Spacs bestaan al decennia, maar ze werden heel populair tijdens de beurshausse van 2020-2021, waarin ook cryptovaluta's en de zogeheten ‘meme-aandelen’ floreerden. Ze worden ook wel blancochequebedrijven genoemd: hun enige activiteit is geld ophalen met als doel om binnen een vastgestelde periode een ander bedrijf te kopen.
De redenering was dat spacs een snellere, makkelijkere manier waren om veelbelovende, innovatieve bedrijven naar de beurs te brengen zonder de rompslomp van wettelijke voorschriften of voorwaarden van toezichthouders, waaraan bij een normale beursgang moet worden voldaan. De SEC, de Amerikaanse beurstoezichthouder, stelt momenteel voor spacs strengere voorwaarden op.
Initiatiefnemers van een spac (‘sponsors’ genoemd) kunnen er goed aan verdienen, want bij een fusie krijgen zij een deel van de aandelen van het nieuwe bedrijf. En de eerste investeerders, vaak hedgefondsen en andere instellingen, hebben een tijdje een aardig, veilig rendement.
Aandeelhouders in een spac kunnen namelijk vóór een fusie hun aandeel terugverkopen, als de fusie ze niet aanstaat of als ze gewoon hun geld terug willen; dit wordt redemption genoemd. Doorgaans krijgen ze daarbij een rente van 1,5%. De warrant die ze bij aankoop van elk aandeel hebben gekregen, mogen ze houden. Daarmee kunnen ze weer goedkoop aandelen kopen als het nieuwe bedrijf goed blijkt te draaien.
Dure spac-aandelen
Anders dan hedgefondsen, die een belegging met een laag risico willen, werden particuliere beleggers gelokt met vaak zeer optimistische voorspellingen over het rendement en de groei van het nieuwe bedrijf.
Uit angst om de boot te missen, kochten particuliere beleggers aandelen in spacs nog vóór de verwachte fusie, of vlak daarna — waarbij ze soms veel meer dan $10 betaalden. Zo fuseerden spacs met verlieslatende start-ups die elektrische auto’s bouwden, nieuwe geneesmiddelen ontwikkelden of andere bedrijven die beloofden dat ze de wereld zouden veranderen.
Sommige beleggers die het handig speelden, sprongen er goed uit: de koers van de spac Diamond Eagle Acquisition steeg in de aanloop naar de fusie met onlinegokplatform DraftKings begin 2020, tot boven de $17. In de loop van 2021 steeg de koers van de spac, nu DraftKings geheten, tot $74. Het aandeel staat nu op ongeveer $19.
Naarmate de hype groeide, stroomde er steeds meer geld naar de spacs. Gereputeerde vermogensbeheerders, oud-politici en celebrity's stonden in de rij om een spac te beginnen. In 2020 en 2021 haalden ruim 850 spacs op jacht naar een fusieprooi in totaal ongeveer $245 mrd op.
Bearmarkt
De kwaliteit van het beursvehikel holde achteruit. Sponsors waagden zich aan steeds wildere overnames of hadden moeite om überhaupt een enigszins geschikte overnamekandidaat te vinden. En toen kwamen de rentestijgingen en de bearmarkt.
De overgrote meerderheid van de bedrijven die via een spac naar de beurs gingen — op Wall Street soms ‘de-spacs’ genoemd — worden nu ver onder de $10 verhandeld; het kan nog jaren duren voordat ze enige winst gaan maken.
‘Veel de-spacs hebben het probleem dat ze net zijn begonnen en kapitaalintensief zijn, zodat ze in het algemeen risicovoller zijn’, zegt juriste Usha Rodrigues, hoogleraar aan de University of Georgia en vooraanstaand spac-kenner. ‘Die bedrijven waren voor de fusie lang niet allemaal klaar voor een beursgang.’
Veel fusiebedrijven hadden last van een explosie aan redemptions. Het afgelopen jaar zag de gemiddelde spac ruim 80% van zijn aandelen op deze manier terugkomen. Begin 2021 was dit nog geen 10%. Hierdoor valt het uiteindelijke bedrag aan opgehaald kapitaal veel lager uit.
'Too good to be true'
Zo hoopte de Starry Group, toen het bedrijf fuseerde met de spac FirstMark Horizon Acquisition, maar liefst $450 mln op te halen; men ging ervan uit dat geen enkele spac-belegger zijn geld terug zou willen.
Maar toen de aandeelhouders van FirstMark de fusie goedkeurden, kozen zij er ook voor ruim 90% van hun aandelen te verzilveren. Er kwamen weliswaar andere investeerders, maar per saldo hield de Starry Group slechts iets meer dan $155 mln aan nieuw kapitaal over, zo blijkt uit rechtbankdocumenten.
De Starry Group werd ongeveer elf maanden op de beurs verhandeld; inmiddels overweegt het bedrijf zichzelf in de uitverkoop te doen om aan faillissement te ontkomen of de crediteuren terug te betalen met nieuwe aandelen.
Greg Martin, medeoprichter van Rainmaker Securities, dat secondaire transacties voor particuliere bedrijven begeleidt, is sceptisch over de spacs. ‘Het is gewoon een verhaal met een grote waarschuwing’, zegt hij.
‘Als iets te mooi is om waar te zijn, is het te mooi om waar te zijn. Als je de waarderingen ziet die de sponsors van sommige spacs aan die bedrijven toekenden, is het overduidelijk dat dit onhoudbaar was.’