Beperktedijkbewaking schreef op 27 juni 2020 00:13:
[...]Ik denk dat we niet alleen moeten letten op het gedrag van die kleine (al dan niet besmette) druppeltjes in de lucht, maar ook op
wat er gebeurt bij inademen.
In eerdere posts wees ik er al op dat door de temperatuurverhoging van de lucht bij inademen de RH (relatieve luchtvochtigheid) in eerste instantie afneemt bij constante AH (absolute luchtvochtigheid). Door verdamping worden de druppeltjes in aerosolen dan kleiner, waardoor ze verder in de longen kunnen doordringen. (@gokker wees erop dat lucht in de longen bevochtigd wordt, maar dat spreekt het bovengenoemde initiële effect nog niet tegen.)
Bij hoge AH is dit effect minder sterk, in overeenstemming met de bevindingen van De Hond.
Er is nog iets aan de hand bij inademen. Die luchtstroom is in de neus/mond en luchtpijp zwaar turbulent. Grotere druppels vliegen daarin door hun massa (is-tie weer, gokker: trage massa!) snel uit de bocht, en komen dan terecht in de bovenste luchtwegen waar ze weinig kwaad kunnen. Dat verzin ík niet, dat weten en gebruiken medici zelf bij het toedienen van longmedicijnen in aerosolvorm:
"Omdat de ingeademde lucht verontreinigingen bevat ... zijn de luchtwegen geëvolueerd in een systeem van zich continu vertakkende luchtkanalen. Deze vertakkingen vormen een geavanceerd filtersysteem dat erop gericht is om deze in de lucht zwevende deeltjes uit de longen te houden en te verwijderen. In de bovenste luchtwegen, die alleen voor transport zijn bedoeld, is de luchtsnelheid hoog, waardoor meegevoerde deeltjes letterlijk uit de bocht kunnen vliegen en in een mucuslaag worden afgezet (impactie door traagheid, ook wel inertiële impactie genoemd). ...
Het zijn vooral de grotere deeltjes die uit de bocht vliegen, waardoor alleen de kleinere deeltjes (kleiner dan 0.005 mm) tot in de diepste luchtwegen kunnen doordringen. Hier is de luchtsnelheid gering door de grote doorsnee voor transport. In dit gebied zakken deeltjes tussen (globaal) 0.001 en 0.005 mm langzaam uit (sedimentatie) zoals stof in de huiskamer zich afzet op het meubilair.
Alleen de allerkleinste deeltjes blijven zweven [...] waardoor het percentage deeltjes in dit bereik tussen 0.001 en 0.005 mm dat in contact wordt gebracht met de wanden van de luchtwegen betrekkelijk gering is en afhangt van de verblijftijd in de diepe long. Bij normale ademhaling is die tijd maar kort, waardoor de meeste deeltjes weer worden uitgeademd, wat onderdeel is van het afweermechanisme."Zie verder de
bijlage.
Die druppeltjes rond ruwweg 0,005 mm zijn de druppeltjes in aerosolen waar De Hond het steeds over heeft. Korte blootstelling (in de buitenlucht) is niet zo erg ...
Kortom, oerdegelijke medische onderbouwing (van de nuchtere Grunningers bij het UMCG) voor De Hond! (Met excuus voor het in het Nederlands niet bestaande woord 'impactie').