4. Hoe Belgisch is dit medicijn? Een postbus in Leuven en een notering op de Brusselse beurs. Daarmee is alles gezegd
Hoewel Tigenix van oorsprong Belgisch is en initieel voortbouwde op technologie van de KULeuven, is het Belgische karakter bijna compleet verdwenen. Het hoofdkwartier - niet meer dan een postbus - is nog in Leuven. Tigenix noteert nog op de Brusselse beurs. Daarmee is alles gezegd. Het hart van bedrijf ligt in het Spaanse Trescantos, een stadje aan de rand van een bergachtig natuurpark. Twintig minuten rijden vanuit centrum Madrid. ‘Ik werk nu met dezelfde ambitie maar met een team van Spanjaarden’, zegt Wim Daelemans, een van de twee Belgen die overblijft uit de beginperiode van Tigenix. Tigenix trok tien jaar geleden als biotechbelofte naar de Brusselse beurs. Twee jaar later gaf het Europees geneesmiddelenagentschap groen licht voor ChondroCelect, een celtherapiebehandeling voor knieproblemen. De toenmalige CEO liet de champagne knallen, maar de kater volgde snel. De verkoop geraakte niet van de grond. ‘Te duur. Een luxeproduct’, oordeelden veel overheden, die de behandeling weigerden terug te betalen. In de VS kwam het zelfs nooit op de markt.
Het kaartenhuisje stortte in elkaar en Tigenix zocht toenadering tot zijn Spaanse sectorgenoot Cellerix. De Spanjaarden trokken het laken naar zich toe en wat volgde was een nachtmerrie voor Leuven. De verkoop van ChondroCelect werd helemaal stopgezet. De nieuwe CEO Eduardo Bravo doekte het onderzoek in Leuven op en zette 100 procent in op het onderzoek in Madrid.
Zes jaar geleden was iedereen ongelukkig, nu zijn er door de koersstijging ook al velen die blij zullen zijn.
Met resultaat, zo blijkt vandaag. Voor Tigenix-beleggers van het eerste uur is een blik op de huidige aandelenkoers bijzonder pijnlijk. Maar zonder de samensmelting met Cellerix was niets overgebleven. ‘Zes jaar geleden was iedereen ongelukkig, nu zijn er door de koersstijging ook al velen die blij zullen zijn’, aldus Bravo.
5. De architect van het succes, Eduardo Bravo: ‘Als CEO moet je vechten om te overleven’
Eduardo Bravo, de huidige CEO van Tigenix, was aan een opmerkelijke carrière bezig in de farmasector toen hij 13 jaar geleden besliste big pharma in te ruilen voor een start-up in Madrid: Cellerix, dat later fuseerde met Tigenix.
‘In een groot bedrijf ben je eigenlijk irrelevant. Je hebt weinig impact op de grote beslissingen’, verklaart de man zijn carrièrewending. Bravo was onder andere een jaar algemeen directeur van Aventis in België. Na de overname door het Franse Sanofi was hij de eerste die naar Parijs verhuisde om de integratie van de twee bedrijven in goede banen te leiden. ‘Om vervolgens een team van 2.000 mensen in Zuid-Amerika aan te sturen’, zegt de Spanjaard die met de motor naar zijn werk komt en er nu en dan tussenuit trekt naar zijn huisje in Extremadura, de streek tussen Madrid en Portugal.
Bravo haalde de voorbije jaren alles uit de kast om van Cellerix en Tigenix een succes te maken, ondanks de talrijke tegenslagen. Hij heeft slagen moeten incasseren, zoals op het moment van de fusie, toen een analist zei: ‘de blinde en de kreupele hebben elkaar gevonden’.
Het water heeft ons aan de lippen gestaan. We were running out of money. Meermaals. Maar we hebben niet opgegeven. Het is niet dat ik moediger ben dan anderen, maar als CEO moet je vechten om te overleven.
‘Er zijn zeer moeilijke momenten geweest. Het water heeft ons aan de lippen gestaan. We were running out of money. Meermaals. Maar we hebben niet opgegeven. Het is niet dat ik moediger ben dan anderen, maar als CEO moet je vechten om te overleven’, aldus Bravo.
Keer op keer wist hij investeerders, onder wie de Spaanse miljonairsfamilie Grifols, te overtuigen toch nog eens extra geld voor te schieten. Toen het echt spande, gaf Tigenix converteerbare obligaties uit met een wurgrente van 10 procent. Uiteindelijk strikte hij het Japanse farmabedrijf Takeda, dat groot potentieel zag in de technologie van Tigenix. Een deal die de jackpot opleverde.
6. Hoe baanbrekend is Tigenix? ‘Dit zal de ogen bij big pharma openen’
‘Dit zal de ogen bij big pharma openen’, zegt Eduardo Bravo. ‘We hebben het eerste allogene celtherapieproduct ter wereld. Dat wil zeggen dat we cellen van gezonde personen gebruiken. Dat is veel goedkoper dan cellen van de patiënten zelf, wat gangbaar is ons domein.’
Het is geen science fiction meer. Of we nu een overnameprooi zijn? Dat heb je niet onder controle.
Tien jaar geleden lieten farmabedrijven dit domein helemaal links liggen. ‘Ze zijn nu mondjesmaat aan het investeren. GSK, Astellas, Gilead... Het is geen sciencefiction meer. Of we nu een overnameprooi zijn? Dat heb je niet onder controle. We doen gewoon voort en zien wel.’
Volgens Bravo kan dit ook de deur openen naar een nieuw soort investeerder/belegger die bij de beursgang op Nasdaq eerder dit jaar nog aan de zijlijn bleven. Die beursgang draaide uit op een tegenvaller. ‘We haalden minder geld op dan verwacht. Het was moeilijk’, zegt Bravo.
‘Hoe dat komt? We pionieren. Dit is een domein zonder geschiedenis. Investeerders vroegen ons: zijn er al successen in je sector? Nee? Dan wachten we liever af tot er goedkeuring, terugbetaling en een eerste verkoopsucces is. Anderzijds, Morgan Stanley heeft een belang van 3 procent opgebouwd. Zoiets doet toch deugd.’