Wat betekent Liberation Day voor uw portefeuille?
April 2025
Het was een surrealistisch en misschien wel bijna lachwekkend beeld: Donald Trump die in de tuin van het Witte Huis een bord omhooghield. Na 30 jaar van onderdrukking was het tijd voor bevrijding en begon de ‘Golden Age of America’. Liberation Day!
Trump maakt America great again en toont vol trots alle importheffingen die hij vrijwel per direct introduceert. De aanwezigen applaudisseren als makke schaapjes, maar beleggers vinden deze maatregelen duidelijk minder great. Na Liberation Day zagen we op donderdag, vrijdag en maandag beursdalingen zoals we die lang niet hebben gezien. Het doet denken aan de bloedrode beursdagen zoals we die ook meemaakten bij de uitbraak van corona of in 2008 ten tijde van de kredietcrisis.
Ook uw portefeuille heeft de afgelopen weken al terrein moeten inleveren en zeker de laatste drie dagen hebben de beleggingen geen goed gedaan. Wij vinden dit ook heel vervelend en begrijpen de financiële pijn die er nu wellicht is. Ondanks dat er op de financiële markten nu kan worden gesproken van paniek, is het vooral zaak om rustig te blijven en ons te houden aan het plan met oog op lange termijn vermogensgroei. We voelen ons daarin enerzijds gesterkt door de statistiek, maar zeker ook door onze visie op hoe deze door Trump geïnitieerde handelsoorlog zich in verschillende scenario’s zou kunnen ontvouwen.
De huidige paniek komt voort uit twee elementen. Allereerst was het geen verrassing dat Trump met extra importbelastingen op de proppen kwam, maar de hoogte van de tarieven was ongekend. Dit veroorzaakte een eerste paniekgolf. Een veel grotere impact is echter toe te schrijven aan het gegeven dat niemand weet wat het uiteindelijke effect zal zijn van de maatregelen op de wereldeconomie. In welke mate wordt de handel getroffen? Hoelang blijven de tarieven van kracht? Zullen andere landen, net als China, terugslaan met tegentarieven? Als beleggers ergens niet van houden, dan is het van onzekerheid. Een druk op de verkoopknop is een logische kortetermijnoplossing.
Amerika de klos
Voor we naar de statistiek kijken, is het goed om stil te staan bij de vraag waarom Trump deze tarieven nodig acht. Ook tijdens zijn vorige presidentsperiode strooide de president al lustig met importtarieven. Hij is ontstemd dat de Verenigde Staten een enorm handelstekort hebben. Jaarlijks importeren de VS beduidend meer dan dat er wordt geëxporteerd. En het handelstekort neemt enkel maar meer toe. In 2024 bedroeg het tekort (export – import) ruim $900 miljard. Dit is een gevolg van welvaart, maar ook van het gegeven dat de productie van goederen die Amerikaanse consumenten verbruiken, veelal plaatsvindt in landen waar de lonen lager liggen, zoals Vietnam, Mexico en China. Maar ook Canada en Japan zijn belangrijke handelspartners.
Trump meent dat hij met handelstarieven de balans kan herstellen. Inderdaad zullen de maatregelen zorgen voor minder import door de VS. De vraag is echter of de VS hier wel iets aan hebben. Degene die namelijk de eerste rekening betaalt, is de Amerikaanse consument. De gemiddelde heffing van 23% heeft betrekking op jaarlijks $3000 miljard aan importgoederen. Bij gelijkblijvende import betekent dit $1975 aan extra kosten per Amerikaan. Inflatie.
Waar Trump echter vooral op wil sturen, is het verplaatsen van productie naar de Verenigde Staten. Productie in Amerika door Amerikanen. Nikes, iPhones, auto’s en chips. Los van de enorme investeringen en de aanloopperiode die dit zou vereisen, is er een nog veel groter probleem. De huidige werkloosheid ligt op een eigenlijk perfecte 4,2%. Zou je productie terughalen naar de VS, dan zijn er onvoldoende arbeidskrachten beschikbaar. Laat staan de juiste. En bovendien tegen een veel hoger uurloon dan in het buitenland. Allemaal factoren die zullen zorgen voor extra inflatie.
De maatregelen zullen dus vooral in de VS ervoor zorgen dat prijzen stijgen, waardoor consumenten en bedrijven de hand op de knip houden. Dit leidt vervolgens mogelijk tot een recessie. Daarmee zou de Federal Reserve ook in een lastig pakket belanden. Immers, om de prijsstijgingen te beteugelen, zou de Fed de rente moeten verhogen. Gelijktijdig vraagt een vertragende economie om een lagere beleidsrente.
Los van het gegeven dat een protectionistisch beleid met importheffingen volgens alle economische wetten niet gunstig is voor economische groei, zou Trump deze redenering ook zelf kunnen maken. Waarom hij toch kiest voor heffingen, is ons een raadsel. Het toont in elk geval wel dat hij zich weinig aantrekt van economische adviseurs om hem heen. Beleggers negeren de mogelijke impact duidelijk niet. Juist de Amerikaanse beurzen moeten het echt ontberen.
Misschien zit daar ook de oplossing. Waar Elon Musk (Tesla), Jeff Bezos (Amazon) of Mark Zuckerberg (Meta) Donald Trump openlijk steunden, verliezen zij nu miljarden aan beurswaarde, maar zien gelijktijdig ook toekomstige bedrijfsomzet op het spel staan. Dergelijke lieden zullen zich gaan roeren.
Europa blijf rustig
De Verenigde Staten zijn voor Europa absoluut een belangrijke handelspartner, maar niet zoals dat voor Mexico of Canada geldt. Daarnaast kent Europa een gezonde handelsbalans. Een ander voordeel is dat de inflatie in de Eurozone de 2% nadert. Dit geeft de ECB de ruimte om de beleidsrente wel te verlagen en de interne economie te stimuleren. Bovendien lijkt Europa zich in de afgelopen maanden steeds meer te realiseren dat het niet te afhankelijk moet zijn van het buitenland, terwijl het wel beschikt over productiecapaciteit en -middelen. Waar China terugsloeg met extra heffingen, kan Europa zich beter rustig houden en eventueel de dialoog aangaan. Net zoals dat voor de VS geldt, zouden extra importtarieven hoofdzakelijk nadelig zijn voor Europa zelf.
Dit lijkt ook de toon te zijn van Ursula von der Leyen. Ze noemt al dat ze uit is op een deal met Trump en graag het gesprek aangaat over een nul-tarief over en weer.
En misschien is dat ook wel wat Trump beoogt. Al is zijn handelswijze dan niet heel diplomatiek.
Kansen?
Kopen op de bodem… het klinkt zo makkelijk. Totdat de beurzen rood kleuren. Bij 1Vermogensbeheer houden we ons dan graag vast aan statistiek. Uiteraard biedt binnen de economie statistiek geen zekerheid, maar het geeft wel houvast. We nodigen u graag uit om onderstaande tabel te bekijken. We hebben hierin de 10 grootste beursdalingen opgenomen in de afgelopen 75 jaar. Het betrof telkens een daling van 20% in de S&P 500 Index gemeten vanaf de top. De laatste keer was in maart 2020: corona. Ook toen waren we in paniek. Net als nu. Want vandaag op 7 april 2025 is de S&P 500 ook 20 procent gedaald ten opzichte van de top die de index in februari bereikte.
De data uit het verleden zijn echter zeer hoopgevend.
We hebben weergegeven wat het resultaat van de S&P 500 was na 6 maanden, na 1 jaar, 2 jaar en na 3 jaar. Kocht je op Black Monday in 1987, dan had je na 6 maanden 15% rendement. Na 3 jaar stond de index 31 procent hoger. U ziet dat in de laatste kolom (na 3 jaar) de S&P 500 uiteindelijk bijna altijd hoger stond. Alleen na de dotcom-bubble had de S&P langer nodig om volledig te herstellen. In alle andere gevallen (90%) stond de index drie jaar na de daling beduidend hoger. Gemiddeld zelfs 32 procent!