Roüte Michael Dell?
TomTom heeft de afgelopen jaren de balans
versterkt en kon na langdurige krimp eindelijk
een omzetgroei tonen in 2015. De onderneming
boekte ook een nettowinst, hoewel dat
volledig door bijzondere belastingbaten werd
veroorzaakt. Bepaald niet de meest elegante
weg naar winstgevendheid.
weg naar winstgevendheid.
estuursvoorzitter en
medeoprichter Harold
Goddijn zal er vooral
trots op zijn dat zijn gees-
teskind op schema ligt om de tran-
sitie te voltooien naar een breder
productenpalet, met een beperkte
afhankelijkheid van navigatie-
kastjes. Hij belooft beleggers voor
2016 een 10 procent hogere winst
per aandeel. Ondertussen dendert
de investeringstrein van TomTom
flink door.
BLAUWE PLEKKEN
In het afgelopen decennium heb-
ben veel aandeelhouders blauwe
plekken opgelopen met TomTom.
De aandelenkoers is nog mijlenver
verwijderd van de hoogtijdagen,
ondanks een verdrievoudiging van
de koers in de afgelopen vijf jaar.
Inmiddels hopen veel diehard-
beleggers op een overname van
TomTom tegen een recordpremie.
Een (rijke) jager zou vooral interesse
kunnen hebben in de kaarten van
HetIS
VEELZEGGEND
DAT VEEL
BELEGGERS ZICH
VASTKLAMPEN
AAN DE
MOGELIJKHEID
VAN EEN
OVERNAME
TornTom, die de onderneming ooit
voor drie miljard euro heeft gekocht
en waarop intussen bijna twee mil-
jard moest worden afgeschreven.
Het is veelzeggend dat veel
beleggers zich vastklampen aan de
mogelijkheid van een overname.
Financieel heeft TomTom het huis
namelijk nog lang niet op orde. Het
is weliswaar knap dat de onderne-
ming niet alleen wist te overleven,
maar bleef investeren en zicht
kreeg op een bestaan naast navi-
gatiekastjes. Maar tot nu toe heeft
TomTom slimmere ingenieurs dan
zakenmensen, want het bedrijf
slaagt er al jaren niet in voldoen-
de rendement te maken op zijn
investeringen. Uiteindelijk zal zelfs
TomTom moeten gehoorzamen aan
de economische wetmatigheid dat
rendement hoger behoort te zijn
dan de kosten van kapitaal.
GESLOTEN ALS EEN OESTER
Ook qua transparantie en commu-
nicatie worden aandeelhouders
niet verwend bij TornTom. De
onderneming weigert hardnekkig
ambities kenbaar te maken voor de
rendementen. Bestuursvoorzitters
zijn zelden happig om vragen over
mogelijke fusies te beantwoorden,
maar bij Goddijn gaan dan subiet
de luiken dicht. Datzelfde geldt
ook voor een eventuele opsplitsing
van de onderneming, waarmee de
mogelijke groeibriljanten binnen
TomTom tot een hogere totaalwaar-
dering zouden kunnen leiden.
Beleggers accepteren het af-
sluiten van snelle{re) routes naar
waardecreatie gelaten, maar getuige
de koers-winstverhouding van
ongeveer 35 nemen zij een behoor-
lijk voorschot op wat mogelijk toch
komen gaat.
BESTAANSRECHTTER DISCUSSIE
TomTom zal de komende drie
jaren willen bewijzen dat het
economisch bestaansrecht heeft.
Goddijn wil dat bereiken door
de omzet flink te laten groeien,
waarmee de hoge vaste kosten
ruim worden gecompenseerd en
de investeringen gaan renderen.
Tot die tijd blijven beleggers
hopen op een overname. Of die er
zonder slag of stoot van grootaan-
deelhouder Goddijn zal komen,
valt te betwijfelen. Maar misschien
gebeurt het onmogelijke en droomt
hij stiekem om zijn onderneming
samen met de drie andere oprich-
ters zelf van de beurs te halen. Ein-
delijk verlost van die bemoeizuchti-
ge en ongeduldige aandeelhouders.
Hij kan Michael Dell vragen hoe
dat moet.
En meteen ook maar vragen hoe
je kapitaal laat renderen, want dat
is niet alleen essentieel voor beurs-
genoteerde vennootschappen.