H a l f w a y
We hebben ons goed voorbereid ; 8 bananen, 4 x 0,5 liter water en de nodige muesli repen. Voor een gemiddeld zware tocht, dachten we. Met extra regenkleding, droge onderkleding, extra sokken en een trui voor de nacht weegt mijn rugzak bijna 10 kilo. Maar heb ik niet jaren geleden met nog zwaardere rugzakken door de bergen gelopen?.
Het begin valt mij gelijk al zwaar. De gids komt uit de streek en geeft na enige tijd aan dat we binnen 30 minuten gaan rusten. Dat komt mij goed uit want die rugzak ligt als lood op mijn schouders. Mijn verbazing is groot als ik bij het eerste rustpunt bananen, water en cola in de vitrine zie liggen. Loop ik voor jandoedel dat hele gewicht tegen die berg op te sjouwen.
Het wordt zwaarder en zwaarder. De gids geeft aan dat het zwaarste deel van de klim nog moet beginnen. We zijn pas halfway. En net op het moment dat ik het niet meer zie zitten, en mijn vriendin al helemaal niet meer, komt de verlossing. Muilezels. Mijn vriendin wordt op een muilezel gehesen, en ik geef mijn rugzak af aan een sherpa en vervolg te voet de beklimming.
Dit deel van de klim telt 28 bochten en bij bocht 1 krijg ik al een sherpa met muilezel achter mij aan. Ik zie er niet fris meer uit, blijkbaar. Ik tel alle bochten af, net als ik ooit de 21 bochten van de l'Alpe d'Huez aftelde. Bij bocht 14 krijg ik wederom te horen 'halfway'. Het is ontzettend zwaar. Ik kan niet geloven dat ik niet in staat ben zo'n berg te beklimmen en ik doe mijn uiterste best. Dan begint het ook nog eens te regenen waardoor het pad spiegelglad wordt. Bovenop de berg wordt de sherpa met muilezel teruggestuurd. We zitten dan op een hoogte van ongeveer 2800 meter.
Mijn vriendin is een meester in het afdalen. Ik niet. Aan het einde van de middag kan ik bijna niet meer op mijn benen staan en de totale inzinking volgt als de gids aangeeft dat we bijna halfway zijn.
Maar hij krijgt gelijk, even later bereiken we ons guesthouse - Halfway staat er op het bord te lezen.
11:03 12 september 2011
Tiger Leaping Gorge, Zhongdian, China