Mijn mening over graphene / grafeen.
Graphene is het constructiemateriaal voor de toekomst.
Graphene is een enkele laag van koolstofatomen, vaak gevonden in het platte vlak, in keine stukjes.
In theorie ook te vormen naar een buisconstructie.
De aantrekkingskracht tussen de atomen is extreem hoog, en daarom is het materiaal ook enorm sterk, en taai.
Wat wij nu kunnen bouwen in staal, is in graphene een duizendvoud lichter, en doorzichtig.
Graphene wordt in microdeeltjes gevonden in de natuur, vlakjes van een hondertal moleculen naast elkaar, en duizenden laboratoria op deze wereld zoeken naar mogelijkheden om graphene in meters te maken; grote vellen van enkellaags koolstofatomen.
Op dit moment worden de beste resultaten behaald in het vormen van graphene lagen met zeer basale technieken:
Als voorbeeld; uit carbon delfstof selecteert men de meest graphene rijke delen, en spreidt dit uit.
Met cellotape wordt getracht de graphene deeltjes vast te plakken, en duwt deze op andere graphene deeltjes in de hoop dat er een ander graphene deeltje naadloos past naast het andere vlak.
Kans 1 op duizend, maar zo zijn er wereldwijd al enkele vierkante meters gevormd in de laatste drie jaar.
Niet de weg voor de toekomst.
Andere bedrijven bewandelen de weg van de chemie, en proberen koolstof atomen te binden aan een derde stof die fungeert als katalysator (wegneembaar / vervangbaar is).
Anderen zoeken wegen om de graphene deeltjes te definieren en als een puzzle in elkaar te leggen.
De meest ultime weg is natuurlijk om atoom voor atoom te vormen, maar dit kunnen wij nog niet.
Alle grote laboratoria op onze wereld zoeken naar dit procedé.
Noem het maar 3D microprinting (3DMP, of 4MP)
De hoop is er, maar het duurt nog minstens 10 jaar voordat wij kunnen produceren in atomen
(lees; De Schepping kunnen evenaren)
Alle suggesties dat bedrijven op het punt staan baanbrekende resultaten te kunnen melden, verwijs ik voorlopig dus naar het rijk der fabelen.
Het maken van een levende Dinosaurus is eenvoudiger?!