Als je zeker zou willen weten dat je geen verlies bij de aflossing gaat lijden, zou je thans een put 2016 stoxx50 @ 2050 moeten kopen (2050 is ongeveer correlerend met 72%) om dat risico af te dekken.
Dus je koopt een note @ 72, en je koopt een put om verder neerwaarts risico af te dekken.
Er kunnen dan twee zaken gebeuren (dat de stoxx50 kan eindigen tussen 2050 en beschermingsnivo laat ik even buiten beschouwing)
De stoxx 50 zakt door zijn hoeven, en je wordt uitbetaald onder pari. Dan is je put meer waard geworden, en die compenseert dan het verlies tussen uitbetaling en 72. De (evt) rente die je tussentijds gebeurd hebt, steek je in je zak.
De stoxx 50 zakt niet door zijn hoeven, en eindigt boven 2050. De put is waardeloos afgelopen, maar hoera, de lening wordt op 100 afgelost. De rente is uitbetaald.
Kortom, als je het risico dat de hoofdsom niet a pari wordt afgelost agv verloop van de stoxx 50 wilt opheffen kost je dat 18 euro. Waarmee de kostprijs van de lening sec (wel met inbegrip van het risico dat de rente niet (geheel) uitbetaald wordt, en counterparty risk) 72 + 18 is 90 wordt. Dat is het lening deel van dit instrument.
Alles uit de losse pols, erg precies is het niet. In theorie zou je ook nog het risico van de rentebetalingen zo kunnen hedgen. Dan komt de kostprijs wel aardig in de buurt van pari uit, schat ik.
Waarom doe ik deze exercitie? Op deze manier maak ik voor mezelf inzichtelijk dat het hoge rendement op dit instrument vooral veroorzaakt wordt door het risico op de stoxx50. Daar is niks mis mee, zolang je je er maar bewust van bent. Dat is bovendien geen verwaarloosbaar risico, want anders waren die put premies niet zo hoog.
Als je alle toeters en bellen stript van dit structured product hou je enkel een kale lening over. Op die manier probeer ik meestal te begrijpen hoe een product in elkaar zit, welke risico's het bevat, en wat de vergoeding voor die componenten ongeveer is.