Eib schreef 12 mrt 2011 om 13:24
"Nou hoop ik dat onze regering op haar schreden terugkeert om door te zetten met haar onzalig idee van kerncentrales.
Waar halen rechtse mensen toch het idee van dat kerncentrales een reeele optie zijn? Ik vind het de grootste waanzin van na WO-II. Welke idioten hebben ooit het idee gehad om kerncentrales op de aarde neer te zetten?
Al 30 jaar begrijp ik er helemaal niets van.
Waarschijnlijk moet ik bij de volgende verkiezingen links stemmen (vreselijk).
Ik kan me hier echt heel kwaad overmaken, over zoveel domheid."
Kernenergie is veilig, schoon en goedkoop maar verdwijnt door Fukushima helaas weer uit beeld.
Toch zal kernenergie wereldwijd grote schade lijden door Fukushima.
In dat opzicht lijkt het wel of de antikernenergiebeweging een engeltje op haar schouder heeft zitten. Elke keer als kernenergie weer opkrabbelt, komt er een ongeluk dat de plannen voor een herstart in de wielen rijdt. Dat was ook zo’n 25 geleden. Op dezelfde dag dat het kabinet-Lubbers besloot om die drie nieuwe kerncentrales van het kabinet-Den Uyl uiteindelijk toch maar te bouwen, vloog de reactor van Tsjernobyl de lucht in. En dus gingen de plannen in de ijskast.
De afgelopen tien jaar kwamen ze er weer uit, vooral door de bezorgdheid over de opwarming van de aarde. De hoeveelheid voorstanders van kernenergie groeide gestaag, het kabinet-Rutte staat op het punt om vergunningen te geven voor één en misschien wel twee kerncentrales, en jawel hoor, weer hebben Greenpeace & co keepersgeluk.
Kernenergie is en blijft een veilige energiebron. Tot aan Fukushima is er maar één werkelijk serieus ongeluk geweest bij civiele toepassing van kernenergie. Dat was in 1986, in Tsjernobyl, toen nog Sovjet-Unie. Daar zijn ongeveer dertig aanwijsbare doden gevallen en (volgens Wereldgezondheidsorganisatie WHO) nog eens tweeduizend gevallen van schildklierkanker. Die laatste categorie is overigens een gissing, het zijn geen aanwijsbare doden.
Het voornaamste alternatief voor kernenergie is veel gevaarlijker.
Bij de winning van steenkool overlijden bijna wekelijks wel enkele mijnwerkers. We zijn al zozeer aan mijnongelukken gewend dat de berichten daarover het zelfs niet meer tot de voorpagina van de krant schoppen, tenzij de mijnwerkers worden gered zoals onlangs in Chili.
En het mag waar zijn dat Tsjernobyl misschien tweeduizend doden door kanker heeft veroorzaakt, het is aannemelijk, zo hebben diverse studies aangetoond, dat er jaarlijks door de toepassing van steenkool in elektriciteitscentrales tienduizenden onzichtbare doden vallen, door de immense luchtvervuiling. Niet zozeer bij ons, want wij hebben het geld om kolencentrales te ontzwavelen, maar wel in armere landen.
Ook groene stroom is vooralsnog geen veiliger alternatief. De meeste Nederlandse groene stroom komt immers uit diezelfde kolencentrales.
Aan de steenkool wordt dan een beetje biomassa (houtafval uit de bouw, kippenstront en ander afval) toegevoegd.
Zo legitimeert groene stroom het bouwen van kolencentrales. Dat moeten de critici zich realiseren als ze zeggen dat kerncentrales te kwetsbaar zijn en groene stroom dus de oplossing is. Zoals groene stroom nu wordt opgewekt, vergt dat meer doden en gewonden dan kernenergie.
Het bizarre echter is dat bovengenoemde feiten in het publieke debat nauwelijks tellen. Het gaat om perceptie, om beelden. Kernenergie wordt gezien als levensgevaarlijk en radioactiviteit als heel eng. En dus is er sinds Harrisburg, waarbij geen enkele dode viel en maar een beetje radioactiviteit naar buiten kwam, in de Verenigde Staten geen nieuwe kerncentrale besteld. En dus heeft ook Tsjernobyl kernenergie een flinke opdonder gegeven.
Zo zal het vermoedelijk eveneens met Fukushima gaan. De nucleaire renaissance die de afgelopen jaren voorzichtig op gang kwam, zal vermoedelijk in de kiem worden gesmoord.
Dat is zonde.
Kernenergie is veilig, schoon en goedkoop. De mensheid kan daaraan nog vele eeuwen en misschien wel duizenden jaren plezier beleven. Maar deze machtige, prachtige, krachtige en jawel, gevaarlijke energiebron stelt eisen aan de samenleving. Er is een journalistiek nodig die er nuchter over bericht en een politiek die niet als een kip zonder kop achter incidenten aanholt. Dat is een niet geringe opgave.
Fukushima zal vermoedelijk net zo’n opdonder worden voor kernenergie als Harrisburg in 1979 en Tsjernobyl in 1986. Het zal niet terecht zijn, want kernenergie is schoner, goedkoper en veiliger dan andere energievormen, maar zo werkt de politiek nu eenmaal.
Na het ongeluk met de kerncentrale van Three Mile Island (nabij Harrisburg 2 doden) werden alle Amerikaanse plannen voor nieuwe reactoren in de ijskast gezet. En na het drama in het Russische Tsjernobyl (30 doden en 5000 nasleep) in 1986 verdween kernenergie ook elders van de agenda.
De afgelopen jaren leek kernenergie aan een renaissance bezig. Belangrijkste argument daarbij was de mogelijke opwarming van de aarde door de stijgende concentraties van het gas CO2 in de atmosfeer. Los van de vraag hoe hard deze theorie van het broeikaseffect eigenlijk is, het is een feit dat steeds meer regeringen en politici haar buitengewoon serieus nemen. Welnu, kernenergie is een van de aantrekkelijkste manieren om de uitstoot van CO2 te verlagen.
Steeds meer mensen kwamen de afgelopen jaren tot het inzicht dat kernenergie schoon, goedkoop en veilig is. Schoon omdat er uit de schoorsteen van een kernreactor geen vervuilende stoffen komen. Goedkoop omdat ‘rode’ (nucleaire) stroom veel goedkoper is dan groene of gewone stroom. En veilig omdat er in vijftig jaar slechts één serieus ongeluk is geweest, 25 jaar geleden met een bizarre Russische reactor.
Eib,..... links wilde 25 jaar terug k-centrale's......weet je nog!!!
En lekker de c02 omhoog laten gaan, waar jaarlijks wereldwijd velen duizenden aan sterven!
Wil de mens nog een tijdje op deze aarde blijven kunnen we niet zonder die energie. We hebben ook zoveel energie nodig met zijn allen dat het niet anders kan worden opgewekt.We zullen hiermee moeten(en kunnen) leven.