De vraag van Berendien wie er nu gek is, de markt of wij, kan ik alleen maar wat filosofisch benaderen.
Ik beleg al vrij lang, ben al begonnen ergens in het midden van de middelbare school. Ik kan me de 70er jaren nog herinneren, het kabinet Den Uyl, de omslag in 1982, de krach van 87, de mini-krach van 89, de high-tech bubbel enz.
In die lange periode heb ik de grootst mogelijke overdrijvingen gezien, naar boven en naar beneden. Het is vaak voorgekomen, dat ik dacht dat ik gek was, omdat ik ergens een kans meende te zien, en niet kon geloven dat anderen die niet zagen. Toch bleek heel vaak, maar niet altijd, dat de markt het niet bij het juiste eind had. In ieder geval heeft dit alles me gesterkt in mijn overtuiging dat je er over het algemeen goed aan doet je eigen weg te kiezen, en je niet druk moet maken over een toevallige dagkoers of de mening van een analist. Aan de andere kant moet je wel degelijk kritisch ten opzichte van je eigen overtuiging blijven, je kunt tenslotte iets niet goed zien.
Bij de perps is vaak sprake van een incourante handel, er zijn weinigen die zich er mee bezig houden, de koersuitslagen zijn soms onlogisch groot, met name in perioden van paniek. Het doet me een beetje denken, hoewel het daar veel extremer is, aan de goud- en zilverexploratie-aandelen, die vaak per dag 10 of 30% fluctueren. In een kleine markt kan een gedwongen liquidatie forse uitslagen teweeg brengen.
Een ieder kan het beste zijn eigen lijn volgen, met de risico´s die bij hem of haar passen. En op de vraag wie er gek is, de markt of wij, ben ik dus geneigd te antwoorden: wij in ieder geval niet.