Punt en contrapunt
Soni Kumari en Daniel Hynes van ANZ waren vandaag in een nota optimistischer en zeiden dat het aanbodoverschot "niet zo groot is en dat de prijsdaling overdreven lijkt".
Ze verwachten dat er volgend jaar een opbrengst van carbonaat van 16.000-18.000 dollar per ton zal zijn.
"Een sterke aanbodreactie op de recente ineenstorting van de lithiumprijs vormt de basis voor een heroriëntatie op de markt, maar een aanhoudend herstel is onwaarschijnlijk totdat de overcapaciteit in de toeleveringsketen voor lithiumbatterijen is teruggedraaid", aldus de onderzoekers.
"De aanhoudend zwakke prijs zorgt ervoor dat lithiumproducenten fiscale discipline toepassen. Hoogkostenminers en -verwerkers zullen waarschijnlijk de markt verlaten en andere producenten zullen hun investeringen verminderen of uitstellen.
“Gezien dit, zijn aanpassingen in de levering waarschijnlijk. Lithiummijnen en geraffineerde leveringen zijn geconcentreerd in een klein aantal landen. Australië en Chili domineren de upstream-markten, terwijl China 70% van de downstream-markt controleert.
“Dit maakt lithium- en batterijvoorraden kwetsbaar voor landspecifieke risico's. De vraag naar lithium om de elektrificatie van de transportsector te ondersteunen blijft sterk.”
Volgens Hynes en Kumari zouden de prijzen omhoog moeten om meer productie buiten de Chinese toeleveringsketen te stimuleren, als de tarieven op Chinese importen die zowel de regering van Biden als de potentiële regering van Trump hebben beloofd, na de Amerikaanse verkiezingen van dit jaar van kracht worden.
"Verstoringen in de aanvoer van lithium in de chemische vorm vanuit China zouden betekenen dat lithium- of lithium-ionbatterijen ergens anders vandaan moeten komen", aldus de onderzoekers.
"Deze verschuiving kost tijd en brengt extra kosten met zich mee. De Chinese productie van geraffineerd lithium bevindt zich in het onderste kwartiel van de kostencurve, vergeleken met de rest van de wereld.
“Om een ??toename van de productie buiten China te stimuleren, zoals in Chili of Argentinië, zouden de prijzen hoog moeten zijn.”
ANZ schat een overschot van minder dan 25.000 ton LCE, 1,4% van de wereldwijde vraag, hoewel nieuwe projecten het aanbod in 2025 zullen doen toenemen. Maar ze geloven dat ze dicht bij de bodem zijn, omdat de prijzen onder de productiekosten van sommige mijnwerkers liggen.