AVM (Altijd Verkeerde Moment) schreef op 29 november 2024 17:03:
[...]
Euh… spring je nu niet weer iets te snel tot een conclusie, op basis waarvan je vervolgens weer een hard oordeel vormt? (gelukkig deze keer niet over mij, maar over een vermeende adviseur). Ik koos gewoon zelf voor 4 van de ING fondsen, die in die tijd redelijk gangbaar waren. Ik had alleen de pech dat zowel IT als Emerging Markets tussen 2000-2015 niet echt best presteerden en dat uit de mix- en aandelenfondsen niet zo heel veel compensatie kwam. En natuurlijk ook het feit dat de beheerfees in beleggingsfondsen (in die tijd makkelijk 1% of meer), na 20 jaar zomaar een kwart konden schelen.
Ja, ik lees boeken, en tijdens mijn studie(s) ben ik ermee platgegooid. Daarmee wil ik dus juist niet zeggen dat ik “het daarom beter weet”, maar laat ik het zo zeggen: in mijn vakgebied bouwen we wiskundige modellen die (als het ware) de financiële toekomst voorspellen.
Het grappige (en relativerende) is: hoe meer ervaring en inhoudelijke kennis je in ons vakgebied hebt, des te meer je doorhebt dat we die "waarheid" niet kennen. Je weet dan beter dan wie dan ook, dat het model een zware versimpeling is van de (veel) complexere werkelijkheid. Je beseft dan dat zelfs met een perfect model en perfecte inputdata, de uitkomsten volledig afhangen van de aannames en keuzes van degene die achter de knoppen zit.
Het mooie is dat bij andere mensen, naarmate het kennisniveau daalt, het vertrouwen in het model en de uitkomsten juist stijgt. Ik kan het ze niet kwalijk nemen. Soms hoef je ook niet alle details te begrijpen om goede beslissingen te nemen. Sterker nog: hoe meer je weet, des te meer je gaat twijfelen, en hoe moeilijker het daardoor kan worden.
In mijn ervaring hoeft een goede “decision maker” daarom niet zozeer elk detail van ons model te weten (laat staan dat die met ons daarover in gevecht moet gaan), maar stelt die wel de juiste vragen, luistert die goed naar ons verhaal, en vraagt daar waar nodig vooral door. Op die manier ik kan hem beter ondersteunen om een keuze te maken die het beste past bij zijn doelen.
Die les neem ik mee in mijn beleggingsavonturen. Ik hoef de termen, modellen en technieken (laat staan boeken) niet allemaal precies te kennen. Als ik maar de juiste mensen de juiste vragen stel. En als die mij dan gevraagd of ongevraagd advies geven, dan probeer ik ze te begrijpen, en vraag ik (zoals je hebt gemerkt) soms door. Soms leidt dat dan tot een nuancering of correctie (bij mij of bij de ander), maar dat is niet het doel. Mijn doel is het exploreren van een vraagteken, niet het plaatsen van een uitroepteken.
Maar nogmaals, dat ben ik, en het past mij, met mijn ervaring en in mijn situatie. Voor iemand anders is het misschien veel beter om iets heel anders te doen. Er zijn meer wegen die naar Rome leiden en Rome is ook niet het enige reisdoel… ;-)
(*) Hij/hem is ook zij/haar, ik heb meer vrouwen als manager gehad dan mannen