voda schreef op 21 februari 2017 22:55:
[...]
Hartelijk dank, leuk om zo iets weer terug te lezen. Trouwens, mijn eerste digitale ervaringen waren het programeren van kleine programmatjes, via z.g. ponskaarten, die werden gecodeerd d.m.v. van hokjes die je moest voorzien van een zwart potlood streepje. 1 enkel foutje, kon je al de nek kosten! :-)
Een simpele rekensom, kon je al tientallen, tot honderden kaarten opleveren.
Die kaarten werden dan snel door een "Reader" gelezen. Dan ging de "Grote" computer pas aan de slag. Honderden pagina's papier (kettingpapier) werden "uitspuugd". De oud papier "boeren" hadden gouden tijden. :-)
PS: Had jij toen al een Vic 20, of later Commodore 64?