Roffelende Kalasjnikovs op de luchthaven van Constantinopel en dan nog praten over visumvrij reizen.
Hoe haal je het in je hoofd, zet er maar een groot hek om met staal van Mittal.
Morgen tikken we de eerste helft van het jaar al weer weg, het lijkt wel of de tijd stil heeft gestaan.
De damrakwatchers kijken besluiteloos naar het scorebord, onze brakke afbraakindex is geen meter opgeschoten.
Kijk voor de grap eens naar de resultaten van Trendinvest of Probeleggen, de uitbater van de lekker slapen portefeuille heeft zelfs zijn naam veranderd, hij heeft er zelf slapeloze nachten aan overgehouden, het is een dik drama.
Zuipschuit Juncker vraagt met een flinke kater aan Cameron wat hij nog te zoeken heeft in Brussel en zegt zout op gast.
Merkel en Hollande willen dat de Britten haast maken en met een concrete datum komen.
Mark is meer het type van pappen en nathouden, rustig aan, we zien wel.
Dit is nu typisch het schrijnend voorbeeld van dat er totale verdeeldheid heerst bij de Eurofielen die over ons willen heersen.
Boris kan nu lekker achterover leunen, ja we stappen uit, wanneer dan, dat bepalen we zelf wel, dit gebeurt op het moment dat de tijd er rijp voor is.
Laat de Eurofielen maar met voorstellen komen, op het moment dat wij er mee kunnen leven en het ons niets kost happen we toe.
Gewoon doorgaan op de bestaande voet, wel lekker los van de hijgers uit Brussel.
Zaken zijn zaken tenslotte.
De algehele rust lijkt wedergekeerd en ik ben benieuwd wat ons nu weer staat te wachten.
Veel hogere toppen voor de beurzen zie ik dit jaar niet meer, de beweeglijkheid zal echter grillig blijven.