xynix schreef op 24 juli 2015 13:13:
[...]
Was het maar waar dat ik cellospeler was. Ik mocht lijden dat ik mijn ene cellokindje net zo goed kon bespelen als mijn andere kindje van 26 dat kan. Ik moet het zelf hebben van het bespelen van mijn roedel van 8 vioolkindjes, en in blijde verwachting van nummertje 9. En wie weet binnenkort beginnen met het verwekken van een 3e altje voor in de box met de huidige 2 altjes.
Ik wil ze nog steeds leren kwartetten, die dreumesen.
Maar kort en goed: je kunt je kleinkind geen groter plezier dan het naar celloles te sturen! Zo'n prachtig instrument. Bij de laatste enquete binnen het orkest bleek 60% eigenlijk het liefste cello te hebben willen spelen.
Wat gaaf om te horen dat het geluk jou ook zo toelacht! En dat je dus kennelijk ook de laatste rattenplaag goed hebt doorstaan!
Ik zit nu helemaal klaar voor het eindspel. Nog even de verbouwingen verdienen ;-).