€d_artsel schreef op 27 september 2013 16:05:
[...]Zomaar een zin. Je hoeft hem niet te begrijpen, maar lees gewoon in een keer door tot het einde. Komt ie:
“Deze algemene pragmatische voorwaarden van communicatief handelen laten geenszins de objectivistische conclusie toe, dat we het extramundane standpunt van een uit de wereld getreden subject zouden kunnen innemen en gebruik zouden kunnen maken van een contextvrije, in het enkelvoud optredende ideale taal, om onfeilbare en uitputtende, dus definitieve uitspraken te doen, die de werkingsgeschiedenis zouden stilzetten – die noch van commentaar voorzien konden worden, noch het nodig zouden hebben. “
Begrijp je wel? Ik heb er de word-count op losgelaten; het zijn 68 woorden. En dan heb je mazzel in deze tekst. Ze zijn er ook van meer dan 100 woorden. Dan de klapper op de vuurpijl: het gaat hier over communicatief handelen. Staat in de eerste regel. Communicatie. Je zegt iets met de bedoeling dat een ander het begrijpt.
De vermelde zin komt uit een tekst van vriend Habermas. En dat is nog een Duitser. Het ligt in zijn volksaard om zich iets aan te trekken van doelmatigheid. Maar deze man correspondeert met Fransen; Derrida, Foucault, dat soort mensen. Voor hen heeft een zin pas zin als deze uit minimaal 50 woorden bestaat. Ze schrijven allemaal moeilijk en ze staan allemaal in mijn syllabus inleiding metafysica.
Ik zeg; het leven is al moeilijk genoeg. Als je er dan over wilt schrijven – en dat is de taak van een filosoof – doe dat dan zo dat een ander het begrijpt. Misschien dat Habermas wel moest. Hij schreef immers naar Fransen. Maar waarom vertelt niemand hem dat er ook Hollanders zijn? Schrijven kunnen in de stijl van de telegraaf. Je uitdrukken in zinnen van 10 woorden. Zo formuleren dat een ander het dan ook nog begrijpt. Dat is pas kunst. Mij lukt het niet altijd.