ING schijnt het ook aardig te doen in het (verre) oosten (landen als Zuid Korea, India e.d.). Met produkten als levensverzekeringen timmeren ze daar aardig aan de weg. Een enorme groeimarkt natuurlijk.
Hiér valt natuurlijk geen enkele nieuwe polis te slijten nadat het criminele gewoeker met beleggings-en pensioenverzekeringen aan het licht is gekomen. En de deksel in nog steeds niet helemaal van de beerput af. Het wordt een langlopend slepend conflict met waarschijnlijk alléén maar verliezers. Enorme imagoschade en verlies aan vertrouwen.
Zou ING en c.s. in "verre buitenlanden" dezelfde rattenstreken uithalen die ze bij haar eigen klanten in Nederland hebben geflikt met de woekerpolissen? En die ze nog steeds uithalen met de pensioen-verzekeringen?
Zouden de Zuid-Koreanen beseffen dat ze wellicht leeggewoekerd worden op een manier waar de honden geen brood van lusten?
Wij (Nederlanders) dachten destijds: "ING, Nationale Nederlanden, Aegon etc.etc., dat zit wel goed, betrouwbare degelijke bedrijven". Nationale Nederlanden was zelfs sponsor van Oranje (geef het volk brood en spelen....). Je ging er gewoonweg niet van uit dat je zo bestolen zou kúnnen worden met hoge "kosten"ontrekkingen voordat er met je premie belegd ging worden. Je hield er niet eens rekening mee. Inmiddels zijn wij goedgelovige, naïeve Nederlanders wreed uit deze roes wakker geschud (denk ik althans.....)en is een groot schandaal aan het licht gekomen.
Aziaten (verre oosten)-en nu al generaliseer ik- zijn meestal beleefde, introverte mensen. Plichtsgetrouw, zeker niet al te assertief en geen haar op de tanden. Ik denk dat zij nog minder dan wij destijds ook maar vermoeden dat ze mogelijk financieel uitgekleed kúnnen worden. Dat er heimelijke kostenontrekkingen zijn, die op een geraffineerde manier zo goed als onzichtbaar zijn gemaakt. Ze gaan er gewoon niet vanuit dat ze na het sluiten van een zakelijke deal (een levensverzekering) oneerlijk behandeld kunnen worden. In het verre oosten kost het veel langer tijd om het vertrouwen te winnen van een klant dan in het westen. Het vergt veel meer investering om iemand klant te maken. Is hij éénmaal klant, maar beschaam je het vertrouwen alnog, dan zijn de rapen pas echt gaar. Dus ik ben benieuwd hoe dat daar afloopt, met de levensverzekeringen van ING in het verre oosten.
Ondertussen moet ik denken aan dat verhaal van die rondreizende marskramer die in de middeleeuwen van dorp naar dorp en van stad naar stad trok om zijn haargroeimiddel-schreeuwend vanaf een houten kist-op de markt te verkopen. Toen het spul puur bedrog bleek, was de vogel gevlogen. Op weg naar de volgende slachtoffers in het dorp verderop. Elke keer ontsprong hij de dans. Tot hij op een ongelukkige dag een eerder slachtoffer tegen het lijf liep en hij alnog door een woedende menigte werd gelynched.