The NEXT President of the USA:
Pete Buttigieg
============
In de Democratische voorverkiezingen in de staat Iowa doet Pete Buttigieg het verrassend goed. Correspondent Michael Persson schreef vorig jaar een uitgebreid profiel over hem. Wie is rijzende ster Pete Buttigieg eigenlijk?
Michael Persson7 april 2019, 20:20
‘Pete, Pete, Pete, Pete!’, scanderen de aanwezigen vrijdag in het Currier Museum in Manchester, New Hampshire, als een kleine man de volle zaal in komt, een man in een wit overhemd met stropdas, met een T-shirt dat daar doorheen te zien is, in een blauwe pantalon met bruine schoenen, het uniform van een student die net consultant is geworden. Niet vaak zal iemand van McKinsey zo zijn toegejuicht.
Dit is Pete Buttigieg, die na Harvard en Oxford managementadviseur werd en toen burgemeester van een studentenstadje in Indiana, die er even tussenuit ging om zeven maanden in Afghanistan te dienen en nu met 37 jaar een gooi lijkt te gaan doen naar het presidentschap van de Verenigde Staten, als jongste hoop van de Democraten.
Er zijn nog geen bordjes met slogans, er zijn nog geen vlaggen of slingers, er staan nog geen electoraal of esthetisch aantrekkelijke toeschouwers opgesteld achter het spreekgestoelte, er is nog niet eens een spreekgestoelte. Ja, er is muziek: uit een luidspreker achter een kamerplant klinkt Freedom van George Michael, maar zo zacht dat nog bijna niemand het kan horen.
De periode voordat iemand zijn presidentscampagne heeft aangekondigd is wat je het authentieke deel van een presidentscampagne kunt noemen. De enige merchandise is een T-shirt dat met grote letters uitlegt hoe je zijn achternaam uitspreekt: ‘It’s Boot Edge Edge!’ Een jonge vrouw heeft Pete in haar kapsel geschoren.
Het was aangekondigd als een meet-and-greet en zou oorspronkelijk in een lokale brouwerij plaatsvinden, maar toen begonnen mensen zich ervoor aan te melden en bleek de brouwerij veel te klein, zodat het hele evenement naar het museum is verhuisd. Nu staan er driehonderd nieuwsgierigen in de zaal en nog een paar honderd buiten. De toastjes met kaas zijn op, er liggen nog wat losse druiven op de partytafels.
Buttigieg begint te praten. ‘We kunnen je niet zien!’, roept iemand.
Hij gaat op een verhoging staan. ‘Ik heb gehoord dat kiezers je sympathiek vinden als je op dingen gaat staan’, zegt hij, met een licht ironische verwijzing naar zijn concurrent Beto O’Rourke, die graag op tafels of auto’s sprong tijdens de zeepkistcampagne voor Texaans senator. De lach is gul genoeg – dus zal Buttigieg de grap de volgende dag herhalen tijdens een optreden in een boekhandel een stad verderop. Dit is New Hampshire, een staat waar volgend jaar al vroeg voorverkiezingen worden gehouden en die daarom wordt platgelopen door de Democratische kandidaten, die zichzelf hier uitvinden en uitproberen. Dit is de staat waar speeches geboren worden.
Pete Buttigieg loopt het podium af na een toespraak op de National Action Network National Convention in New York begin april. Beeld REUTERS
Ouders
De speech van Buttigieg begint met een verhaal over zijn ouders, die tegelijkertijd in het ziekenhuis belandden. Terwijl hij zelf naar zijn vader ging mocht zijn partner, een man, bij zijn moeder op de intensive care. ‘Hij werd als familie beschouwd’, zegt Buttigieg, die zo laat zien wat het homohuwelijk voor hem betekende. ‘Dat is waar politiek over gaat. In Washington worden besluiten genomen die een invloed hebben op het alledaagse leven.’
Hij heeft daar meer voorbeelden van – het ziekenfonds voor 65-plussers, Medicare, dat voor hem voorkwam dat beslissingen over leven en dood ook financiële beslissingen werden – en komt dan bij de huidige regering uit. ‘Het is grotesk wat er nu gebeurt. We kunnen onze ogen er niet van af houden, het is bijna hypnotiserend. Maar intussen leidt het ons af van wat er echt gebeurt in Washington.’
Daarbij valt de naam van de president geen enkele keer. Buttigieg probeert politiek niet persoonlijker te maken dan zijn eigen persoon. Met zijn verhalen, zijn cv, zijn leeftijd en zijn afkomst profileert hij zich als een outsider in het midden, een gewone jongen uit het ‘vergeten’ Midden-Westen die met een radicaal rationele aanpak het leven van de mensen die hem hebben gekozen beter probeert te maken.
‘Ik ben niet de typische jongen die president wordt’, zegt hij. ‘Ik heb niet eerst decennia lang in Washington liggen marineren.’
In zijn net verschenen biografie, Shortest Way Home, die hoog in de bestsellerslijsten staat, toont hij zich idealistische technocraat, die het tot een van zijn grotere verdiensten rekent dat hij met harde hand het rioleringsstelsel van South Bend heeft verbeterd. De McKinsey-aanpak.
Buttigieg is een man die zich laat leiden door big data en sensoren – misschien dat hij daarin zo verfrissend is, tegenover een president die vaart op complottheorieën en instincten.