FD van 16-03-2016 schreef:
Deze maand is het precies vijf jaar geleden dat de aandeelhouders van detacheerder DPA instemden met de overname van de Nederlandse Interim Groep (NIG). Dat ging gepaard met de uitgifte van een vracht extra aandelen, waarvan een deel belandde bij de verkopende NIG-eigenaren. Daarnaast konden zittende aandeelhouders inschrijven op een claimemissie, waarmee ze konden investeren in de toekomst van het ‘nieuwe’ DPA. De transactie was niets minder dan een omgekeerde overname. DPA lag na een aantal verliesjaren op zijn rug en haalde NIG binnen als reddende engel. De leiding van het bedrijf kwam na de acquisitie in handen van Eric Winter (54) en Olav Berten (48), beiden afkomstig van NIG.
De twee nieuwkomers begonnen onder moeilijk gesternte. De eerste lijken kwamen direct uit de kast, gevolgd door hoge reorganisatielasten. Het aandeel klapte in elkaar tot een laagste koers van 68 cent. Maar onder de nieuwe topmannen annex grootaandeelhouders werden de kosten teruggedrongen, kwam een eerste winstje de resultatenrekening binnengemarcheerd en sloeg DPA het overnamepad in. De detacheerder verzamelde her en der branchegenoten om zich heen, laatstelijk een groep interimmers van het in financiële nood geraakte Conquaestor. Vaak tegen zachte overnameprijzen, niet zelden betaald via de uitgifte van nieuwe aandelen. Dinsdag maakte Winter de balans op van het eerste lustrum. De omzet verdubbelde ruimschoots tot €116 mln over 2015. Werd in het ‘transitiejaar’ 2011 nog een nettoverlies per aandeel geleden van 34 cent, vorig jaar was er een dubbeltje winst. Niet onbelangrijk verder: de (genormaliseerde) winst voor afschrijvingen en financieringslasten (ebitda) steeg met een factor 8,5 tot €8,5 mln. Tot zover het vijfjarenplan. De komende periode wil DPA vooral inzetten op autonome groei, zeker nu de overnameprijzen aan de hoge kant geraken. De bedrijfstop mikt maar liefst op een omzetverdubbeling tot circa €250 mln, waarop een operationele marge van 8% tot 10% tot de mogelijkheden moet behoren. Thans ligt die op 7,3%. Voor de aandeelhouder betekent dit dat het detacheringsbedrijf de turbo erop wil zetten. Allemaal goed nieuws. Toch ligt de koers op €1,68. Dat is weliswaar rond het hoogste niveau van dit jaar, maar ten opzichte van de emissie in 2011 een vooruitgang van slechts 18 cent. Beleggers die destijds instapten, behaalden daarmee een koersrendement van 12% in vijf jaar tijd. Op jaarbasis is dat iets meer dan 2%. Het is allemaal meer dan wat je op een Zwitserse staatslening krijgt, heden ten dage. Maar daar kleeft dan ook geen enkel risico aan. De emissie die DPA vijf jaar geleden deed, was er eerder een voor waaghalzen. Na een succesvol vijfjarenplan zien die liever iets meer terug van hun inleg.