@Genetic,
Ik meen begrepen te hebben dat je medisch onderlegd bent, ik weet niet of je de praktijk van Covid-19 meegemaakt hebt, als arts of verpleger, of mogelijk familie die hiermee te maken kreeg. Ik als naaste van iemand, man van in de 80 valt, lichamelijk een ijzersterke kerel, geestelijk liet het te wensen over. Hij viel, voor onderzoek werd hij naar het ziekenhuis gebracht, terug naar huis kon niet en de dag voor 16 maart brachten ze hem tijdelijk naar een verpleeghuis. Hij werd meteen op Corona getest. Contact is er na 1 week geweest, met zijn bed achter glas vanaf straat konden moeder en dochter zwaaien, hij zwaaide terug. De dag erna was er telefonisch contact, om 20:00 liet de verpleging weten dat het redelijk ging, om 21:30 belde de verpleeghuisarts of ze nagedacht hadden over het einde, of ze er morfine en Dormicum op mochten zetten als zijn situatie verslechterde..
Verbijsterd, volgende morgen was zijn overlijden een feit. Binnen een paar uur was er geen houden aan. Ook een man van 56 in mijn omgeving, een grondwerker bij velen bekend, geen schijn van kans maakte hij. Dit is geen gewone griep en niet te vergelijken met influenza, we hebben allemaal wel ervaring met griep gehad in ons leven, maar dit is naar mijn bescheiden mening echt veel onvoorspelbaarder. Als er van de 120 bewoners in Beth Shalom in Amstelveen er dertig van overlijden binnen twee maanden tijd, mogen we toch spreken van ernstig probleem. Uitzending van Nieuws uur gezien zaterdag waar ze een portret hadden van de 66 jarige intensivist van het OLVG die ook meteen op 16 maart ziek werd en op 6 april overleed. De angst onder personeel was groot en dat was in het ziekteverzuim onder het personeel goed te merken iets wat in die 15 jaar daarvoor met een griepperiode nog nooit was voorgekomen.
Tini