Die Carlo de weijer heeft nu een tijdje een column in het fd. Is ook vaak te horen op BNR. Ik krijg alleen het gevoel dat hij steeds meer een rol van professor vervult dan de commerciële rol binnen tomtom. Prima hoor om de hele ontwikkeling van autonomoom rijden te nuanceren en vooral te positioneren op adas. Maar ik mis een beetje het heilig vuur in die man. Wanneer staat er bij tomtom nou eens een echte charismatische leider op die vertrouwen uitstraalt naar de toekomst.
Fd:
___
1 uur Carlo van de Weijer
VOORUIT
De zelfrijdende zelfrijder
De zelfrijdende auto is een van de meest aansprekende en meest besproken onderdelen van de mobiliteit van de toekomst. Een wat vreemde benaming overigens want het woord 'auto' is kort voor 'automobiel' wat letterlijk vertaald 'zelfrijder' betekent.
Het verkeer verloopt grotendeels op ongeschreven regels. Zelfrijdende auto's passen daar niet altijd goed in.
Het verkeer verloopt grotendeels op ongeschreven regels. Zelfrijdende auto's passen daar niet altijd goed in.Foto: iStock.
De zelfrijdende zelfrijder dus. Dit geeft precies aan dat deze trend niet op zich staat, maar eigenlijk een volgende stap is in een al langer durende trend dat de auto al sinds haar uitvinding steeds meer taken overneemt van de mens. Het begon met een motor en stuur, later kwamen de automatische versnellingsbakken, stuurbekrachtiging, remassistentiesystemen, cruise control… Beetje bij beetje is het autorijden ons makkelijker gemaakt door techniek.
Ongeschreven regels
Het voorziene heil van de zelfrijdende auto lijkt zijn grenzen niet te kennen. Toch is de voorspelde invasie van chauffeurloze auto’s vooralsnog uitgebleven. Er ligt nog een groot probleem in de principiële onmogelijkheid voor de makers van robotauto’s om ongeschreven regels in de programmatuur te verwerken. Want die zijn, zoals de term al zegt, nergens beschreven. En het verkeer functioneert in de praktijk grotendeels op ongeschreven regels. Die ook nog eens verschillen per land of zelfs per regio, en veranderen in de tijd. Sterker nog: zonder die ongeschreven regels zou het verkeer compleet vastlopen. Maar als we robots gaan toestaan om buiten vastgestelde regels te opereren, lijkt me dat kort samengevat een onverstandige vervroeging van het einde der mensheid.
Ook niet-zelfrijdende auto’s kunnen en zullen, vaak onopgemerkt, in kritieke situaties de controle overnemen
Maar laten we ons eerst eens afvragen waarom we zo graag zelfrijdend vervoer willen. Het kan mogelijk kosten besparen als vervanger van onrendabele OV-lijnen. Of vervoer verzorgen op campussen of vliegvelden. Maar de meest genoemde reden is de hogere veiligheid. Menselijke fouten zijn immers de reden van meer dan 90% van de ongevallen. Maar ook niet-zelfrijdende auto’s kunnen en zullen de controle overnemen in kritieke situaties, vaak onopgemerkt. En bewegen daarmee net zo goed richting de nul slachtoffers.
90%
van de verkeersongelukken wordt door mensen veroorzaakt.
Zelflopende voetgangers
Maar de zelfrijdende auto kan ook nadelen hebben. De files worden erger als mensen tijdens het filerijden iets anders kunnen doen en daardoor nog minder file-ontwijkend verdrag gaan vertonen. En in de stedelijke gebieden waar ruimte schaars is, wil je vervoersvormen met een hoge capaciteit per weggedeelte, en daar scoort de auto slecht, zelfrijdend of niet. Om de fietsprofessor Marco te Brömmelstroet van de UvA te citeren: 'A city doesn’t need driverless cars, it needs carless drivers'. Fietsers of OV-gebruikers dus. Of nog beter: zelflopende voetgangers.
Ruim twintig jaar nadat de schaakcomputer het voor het eerst won van wereldkampioen Kasparov, is er nog geen computer die het wint van de combinatie mens-schaakcomputer. De beste automobiel zal voorlopig ook nog wel een combinatie mens-machine zijn. De zelfrijder die zelf rijdt als het saai of gevaarlijk is, en de mens die even zelf rijdt als de ongeschreven regels weer eens gelden.