Het stond in de krant...
Euronav - Ballastwater
De rekenmeester brengt dagelijks het echte verhaal achter de cijfers.
De tankerrederij Euronav verwees er kort naar in zijn jongste kwartaalrapport: er is ‘onzekerheid over welke behandelingssystemen voor ballastwater (...) goedgekeurd zullen worden’ en daardoor voelen reders minder druk om oudere schepen te verschroten. Dat vergt een woordje uitleg. Over ballastwater om te beginnen. Als schepen hun lading hebben gelost en leeg terugvaren, vullen ze een aantal (aparte) tanks met water om dieper te liggen (zodat de schroef onder water zit), maar ook voor het evenwicht en de structurele sterkte van het schip.
In het zeewater dat schepen op een bepaalde plaats opnemen, zitten echter tal van organismen, gaande van bacteriën en virussen over eitjes en larven tot kleine visjes. Als een schip zijn ballastwater duizenden kilometer verderop loost om een nieuwe lading in te slaan, kunnen die organismen zich vermenigvuldigen en een bedreiging vormen voor het natuurlijke evenwicht. Het resultaat kan overmatige algengroei zijn, of een kwallenplaag of een mosselsoort die afvoerbuizen verstopt. Economische activiteiten kunnen er ook onder lijden - denk aan visbestanden - evenals de volksgezondheid.
De oplossing bestaat erin het ballastwater te zuiveren vooraleer het te lozen. Onder toezicht van de wereldscheepvaartorganisatie IMO werkte de sector in 2004 de Ballast Water Management Convention uit. Op 8 september wordt die eindelijk van kracht. Ze bepaalt dat schepen bij hun volgend groot technisch onderhoud (special survey) - om de vijf jaar voor exemplaren jonger dan 15 jaar, om de 2,5 jaar voor oudere schepen - een systeem moeten laten installeren dat het ballastwater zuivert. Nieuwe schepen moeten bij hun oplevering in orde zijn.
De IMO heeft tal van zuiveringssystemen goedgekeurd. Sommige maken gebruik van chemische stoffen, andere van filtratie in combinatie met een andere techniek (sterilisatie, elektrolyse, uv-licht...).
De VS gooien echter roet in het eten. Zij hebben nog maar één zuiveringssysteem goedgekeurd en dat is niet geschikt voor grotere schepen zoals de supertankers van Euronav. Zolang de VS geen oplossing bieden, ‘zitten we tussen twee stoelen’, zucht Hugo De Stoop, de financieel directeur van de tankerrederij.
De installatie van een zuiveringssysteem kost tussen 1 miljoen en 2,5 miljoen dollar per schip. Een aardig bedrag, maar niet onoverkomelijk, meent De Stoop. Euronav moet 35 tot 38 tankers laten aanpassen (op een vloot van 55), maar dat zal gespreid over een paar jaar gebeuren. Pakweg 1,5 miljoen dollar installatiekosten zou, afgeschreven over vijf jaar, neerkomen op een 1.000 dollar per dag. Vorig jaar verdiende een supertanker van Euronav dik 40.000 dollar per dag.
Los van de extra kosten rekent De Stoop op een onrechtstreeks voordeel. Oudere tankers zullen niet meer aangepast worden, uit de vloot verdwijnen en gesloopt worden. Een kleinere vloot met minder oude ballast zou zich moeten vertalen in hogere vrachttarieven. Dat zou gezien de huidige overcapaciteit een goede zaak zijn.
Bron: De Tijd