Het zal je maar gebeuren... De beurskoers van het bedrijf waaraan je leiding geeft is ingestort. Beleggers zijn witheet. De koersval volgde op het derde winstalarm in een jaar. Om geld te sparen stopt je bedrijf met dividendbetaling. De koersval is aangejaagd door aandelenverkopen van een van je voorgangers, die commissaris en tevens grootaandeelhouder was, maar nu is afgetreden.
In een charme-offensief koop je zelf een pakket aandelen. De boodschap: VERTROUWEN. Drie collega’s doen hetzelfde. Je hebt de aankopen, zoals verplicht is, nog maar nauwelijks gemeld bij financiële waakhond AFM of baggerbedrijf Boskalis koopt zo ongeveer de hele aandelenmarkt leeg. De koers van je aandelen explodeert. Je schrikt en verstuurt een persbericht om Boskalis te ontmoedigen een overnamebod te doen. Want het bedrijf waaraan je leiding geeft, wil zelfstandig blijven. Beleggers denken daar wellicht anders over, want een bod levert direct geld op. Plus een overnamepremie, zeker wanneer een biedingenstrijd ontbrandt zoals bij vee- en visvoederbedrijf Nutreco.
Ja, het zal je maar gebeuren. Directievoorzitter Paul van Riel van ingenieursbureau Fugro kocht op 4 november 12.000 aandelen Fugro voor 10,19 per stuk. Drie collega’s kochten kleinere hoeveelheden tegen vergelijkbare prijzen. Een week later stond de koers dankzij de aankopen door Boskalis al boven 20 euro. De meeste beleggers in Fugro hebben spectaculaire verliezen geleden, maar de vier directieleden van Fugro hebben hun inleg (bijna) verdubbeld. In een week tijd.
Wrang. Heel wrang. Het Fugro-kwartet staat niet alleen. Beleggen in crisistijd zie je de laatste tijd vaker. De bestuurders van Imtech kochten bijvoorbeeld aandelen in de recente emissie. Zij staan op 20 procent verlies.
“Topmanager moet geen speculant zijn die op een bodemkoers aandelen koopt”
Ik misgun niemand iets, maar de gang van zaken bij Fugro laat zien dat topmanagers de zaken anders moeten aanpakken als zij hun eigen financiële belangen willen koppelen aan die van ‘hun’ beleggers. Een topmanager is geen koopjesjager of speculant die het moment van zijn beurshandel zo kiest dat hij alleen op een bodemkoers wil kopen.
Hoe moet het wel? Koop liever op gezette tijden aandelen en doe dat met je eigen geld. De aandelen die je krijgt bij het halen van prestatie-afspraken, zijn een bonus en zo ziet de buitenwereld dat ook. Zij zijn een extraatje, ‘monopolygeld’ dat je in de schoot geworpen wordt, want je hebt al een formidabel salaris en meestal een contante bonus.
En nog een tip: wees niet te bescheiden. Een topmanager is geen reguliere belegger die een gespreide aandelenportefeuille beheert. Hoeveel moet je hebben? Denk aan een pakket aandelen dat twee maal zo groot is als je vaste salaris. Dat moet anderen overtuigen van je serieuze bedoeling: wat goed is voor de belegger, is goed voor de topman.
Wilt u concrete voorbeelden? Doe als Ad Scheepbouwer die als topman van KPN eind 2007 tegen zijn commissarissen zei: willen jullie dat ik na afloop van mijn contract op mijn 64-ste doorga? Geef een bonus. Hij bleef en stak de hele netto bonus van 1,3 miljoen euro in KPN-aandelen.
Of, nog beter, doe als Jan Kees de Jager, oud-minister van Financiën en kersverse financieel directeur van KPN. Hij bezat vóór zijn aantreden al aandelen KPN, wat natuurlijk een aanbeveling voor die functie is, en kocht er eind oktober 30.000 (waarde: 74.000 euro) bij.