Ter info.
BVB weg: Shell zijn we definitief kwijt
Met de logische keuze voor Wael Sawan als opvolger voor Ben van Beurden is Shell weer een stuk meer Brits geworden. Nederland is Shell definitief kwijt als van Beurden straks weg is. Als de Nederlandse media Shell belde voor een interview slaakte van Beurden een diepe zucht maar hij deed het wel.
Met zijn opvolger hoeft Nieuwsuur of het FD dat niet te proberen, Sawan neemt alleen de telefoon op voor de Financial Times. Er zit nu nog één Nederlander in de Raad van Bestuur.
Sinds het vertrek van Maarten Wetselaar bij Shell in 2021 werd duidelijk dat Sawan de opvolger van van Beurden zou worden.
Sawan nam toen de leiding over bij Integrated Gas, toch het kroonjuweel van de Shell Group nadat hij daarvoor ook lang gewerkt had bij Upstream en daarvoor zelfs bij Deepwater. Sawan is dus breed voorbereid op zijn nieuwe taak.
De opvolger: Wael Sawan
Zijn opvolger heeft eveneens al een lange tijd bij Shell erop zitten, bijna 25 jaar. De in Beirut geboren Wael Sawan is werkzaam vanuit Den Haag en was de afgelopen periode Director Integrated Gas, Renewables and Energy Solutions.
Aan hem de taak om de energietransitie binnen Shell verder vorm te geven. Het feit dat Sawan leiding gaf aan Renewables geeft misschien aan dat Shell zelf ook van zins is de energietransitie binnen het bedrijf te versnellen, maar Sawan heeft evengoed als van Beurden dat had zijn sporen verdiend in de fossiele sector.
In de media zien we nu dat de nadruk wordt gelegd op het feit dat Sawan ook Renewables in zijn pakket had, maar dat is een klein onderdeel vergeleken bij Integrated Gas, zoals gezegd de parel in de kroon bij Shell, zeker nu.
Verwacht wordt dat Sawan voortgaat op het pad ingezet onder van Beurden: voorzichtig opererend en aftastend waar de kansen liggen voor Shell. Met de hoge verdiensten vanuit gas en olie een weg kiezend in de energietransitie.
Wael Sawan
Sawan staat bekend als een dynamische bestuurder, echt Angelsaksisch, die hoewel hij nu nog in Nederland woont met vrouw en drie dochters, weinig aan de afnemende Nederlandse belangen gelegen zal laten liggen.
Shell wordt met deze keuze nog meer een Brits bedrijf en dat is ontzettend jammer voor politiek Den Haag, dat een energiereus als Shell in deze bange tijden ontzettend goed had kunnen gebruiken.
Rutte kan Shell nog wel bellen in Den Haag, maar daar zal niemand van enige importantie nog opnemen.
Van Beurden: Shell enige werkgever
Een 39-jarige carrière bij één en dezelfde baas, waar zie je dat nog? Niet veel meer, maar Ben van Beurden van Shell deed het: meteen na zijn opleiding tot chemical engineer aan de TU Delft trad hij in dienst bij de (voormalige) Koninklijke.
Van Beurden is van 23 april 1958 en neemt dus afscheid van Shell op 64-jarige leeftijd. Hij blijft nog een half jaar aan als adviseur, om zijn opvolger in te werken en dan kan Ben genieten van een zorgeloze oude dag.
Belangrijke beslissingen die van Beurden in zijn carriere nam zijn vooral de overname van British Gas in 2016. Ongelukkig getimed maar de overname werd grotendeels betaald in aandelen en pakte uiteindelijk goed uit, zeker nu gas zo'n belangrijke energiedrager is geworden.
Daarnaast gaat van Beurden de geschiedenis in als CEO die voor het eerst na de oorlog het dividend verlaagde. Of dat de beslissing van van Beurden zelf was, is overigens nog maar de vraag, omdat ook de voorzitter van de RVC, Andrew MacKenzie, zich met die aankondiging bemoeide.
Van Beurden had de laatste jaren veel moeite met het negatieve imago van Shell en de oil majors in het algemeen: Shell was voor milieugroeperingen de gemakkelijkste prooi. Uiteindelijk was het ook onder de leiding van van Beurden dat Shell koos voor het veiligere Engeland als domicilie.
Dat pakte tot nog toe heel goed uit voor Shell: de nieuwe Britse premier Liz Truss heeft al gezegd dat ze afblijft van de overwinsten van de olie- en gasbedrijven omdat ze anders geremd worden in hun investeringsbereidheid.
Het aandeel Shell: aanhouden of afbouwen?
Shell heeft uitstekende jaren voor de boeg, zeker nu het in Engeland vrij baan krijgt om meer te investeren in olie en vooral gas. De politiek is wat dat betreft altijd lastig in te schatten, dat kan over drie jaar weer volledig anders zijn, maar op dit moment heeft Shell daar de wind mee.
Toch moeten we enige voorzichtigheid betrachten: het dividendrendement van 4% is aan de lage kant wat andere oliemaatschappijen als bijvoorbeeld Total aantrekkelijker maakt, zeker nu Total ook verder is met de energietransitie.
Verder kunnen we stellen dat de topprijzen voor olie en gas natuurlijk geen eeuwig leven hebben. Bovendien komt er een recessie aan, waardoor normaal gesproken de vraag naar energie ook zal afnemen.
De Westerse wereld zit nu in volle vaart in op zonne- en windenergie, en waterstof komt er ook aan. De importantie van vooral olie zal de komende decennia afnemen.
Het afromen van de winsten is een ander heikel punt. Shell lijkt nu veilig in Britse handen, omdat Liz Truss gezegd heeft dat ze de oil majors met rust zal laten, maar elders in de wereld is dat niet het geval. Af en toe wat winst nemen op de Shell posities is dus niet onverstandig.