Een paar jaar terug zat ik in GLPG met een wilde rit van ca 90 naar een top van ca 274 en weer terug naar 90, waarna ik er snel uitstapte, mijn "wonden" (meer van de schrik) likte, en wat serieuzer begon te bouwen aan mijn FIRE tocht met een wat gespreidere manier van beleggen (dus niet meer in slechts een handjevol aandelen o.b.v. hoop en verlangen).
Ik kan me nog herinneren dat toen de koers verder naar beneden dook, toen ook al werd gezegd dat GLPG minimaal de zak geld waard was die Gilead destijds net had geschonken. Dat de koers desondanks daaronder dook, was volgens die (op het eerste gezicht logische) gedachte dan ook "absurd" en een bewijs van een markt die niet rationeel handelde.
Ik zie een soortgelijke gedachte nu ook met regelmaat terugkomen: dat de resterende zak met geld een soort minimumwaarde zou moeten vertegenwoordigen, en dat een marktkapitalisatie daaronder, economisch niet rationeel zou zijn.
Waar geen rekening mee wordt gehouden is echter dat een liquididatiewaarde van een bedrijf niet als bodem kan dienen voor de verwachte waarde van de toekomstige winsten (marktkapitalisatie). GLPG wordt immers niet per direct geliquideerd: nee GLPG blijft de komende jaren (gesplitst of ongesplitst) in hoog tempo geld verbranden, waar maar heel weinig inkomsten tegenover staan. In het meest gunstige geval wordt er een nieuw tovermiddel gevonden waarmee al die uitgaven weer kunnen terugverdiend. De kans is echter groter dat GLPG, net als zoveel andere kleinere farmabedrijfjes, op enig moment door de stapel met cash heen is. En dan is het in principe over en uit.
Deze post is niet bedoeld als een triomfantelijke "kijk mij eens gelijk hebben"-verhaal. Ik heb immers familie en bekenden die nog steeds GLPG hebben(*), en die (misschien wel tegen beter weten in) hopen op een terugkeer van de "gloriepiek" in 2020. Ik hoop voor hen (en voor degenen in dit draadje die nog een forse pluk GLPG bezitten) dat dit inderdaad zo uitkomt. Echter, de kans dat er twee keer op dezelfde plek de bliksem inslaat is bijzonder klein, zeker als er geen bliksemgeleider meer is zoals het "wondermedicijn" (weet de naam niet meer, jullie vast wel) dat in 2020 leek te zijn.
Anyway: soms kan het beter zijn om de pijn in één keer te nemen en weer verder te gaan, dan om langzaam verder te lijden. Aan degenen die GLPG blijven aanhouden, wens ik veel welvaart, geluk en wijsheid toe!
(*) Eén van hen had een enthousiast verhaal eind 2019 over over een eilanden groep (zo dacht ik eerst) welke later een medicijn fabrikant bleek, met een nieuw wondermiddel die de zeer profijtelijke wereld van reumamiddelen leek te veroveren. Ik was één van de mensen die door dit verhaal enthousiast werden om ook in te stappen. Degenen die niet op tijd uitstapten, zitten zij nu min of meer gevangen in een soort hoop, dat als het aandeel ooit weer terugstijgt, ze het verlies niet hoeven te nemen. Ik hoop van harte dat dit inderdaad zo zal uitkomen, maar ik zie qua risk/reward gewoon niet in hoe het inmiddels forse (ongerealiseerde) verlies met dít aandeel weer zou kunnen worden ingelopen...