Eigenlijk is iedereen, ondanks het prachtige weer, blij dat mei voorbij is.
Psychiater drs. Le Coq zeker, omdat hij een beetje overwerkt is geraakt. Het dorp was in verwarring, de ene dag vol hoop, de andere dag vol vrees. Was goed nieuws soms slecht nieuws als buitenstaanders sceptisch reageren? Moet je geduldig op handen zitten wachten of juist als een kip zonder kop handelen? Nu de kerkdienst digitaal en saai zonder gezang verloopt, werd en masse steun gezocht bij die wat merkwaardige zielknijper, al trekt hij bij de vertrouwensval eerst even de handschoenen aan.
Maar de echte reden dat ieder naar juni hunkerde, is dat – hoera hoera - de strandtent en het terras weer open mogen. Dat voelt gelijk veel normaler en kan het hopelijk weer gaan over ander nieuws, zoals de later dit jaar te openen apotheek met alles wat er te koop komt en heeft iemand al iets gehoord uit Spanje?
Een ieder weer veel geluk, wijsheid en geduld toegewenst!