ECONOMIE Ook gisteren werden aandelenbeurzen wereldwijd getroffen door een verkoopgolf die al zeker een week lang duurt. Maar het is niet Jan met de pet die panikeert, integendeel. De grootste online beursmakelaars melden dat er bij hen net meer wordt gekocht dan verkocht.
Kijk je naar de pandoering die onze Bel20-index net incasseerde, dan lijkt het wel de financiële crisis van 2008. Op vijf dagen tijd ging er 14,5% of grofweg meer dan veertig miljard euro van de waarde van de belangrijkste bedrijven die op onze beurs noteren. Alle twintig namen in de korf gingen sterk omlaag.
Als zo’n verkoopgolf alle bedrijven tegelijk treft, is dat meestal niet hun eigen schuld. Beleggers zijn deze keer bang van het coronavirus, en daarom dumpen ze aandelen. Maar wie zijn ‘ze’? Navraag bij BinckBank en Bolero, de twee grootste online beursmakelaars van ons land, leert dat het niet de particuliere doe-het-zelvers zijn.
Lees ook
Coronavirus kan wereld 912 miljard euro kosten: ook wie niet op de beurs zit, zal gevolgen voelen
Vaker ‘gaan piepen’
Uiteraard zijn de kleine beleggers niet immuun voor drama op de beurs. “Er wordt de helft (50%) vaker ingelogd dan begin december”, aldus Bolero. Het is normaal dat mensen af en toe eens ‘komen piepen’ naar hun portefeuille. Maar dat vertaalt zich niet in paniekerig verkopen. Integendeel: zowel bij Bolero (57%) als BinckBank (55%) werd er deze week meer gekocht dan verkocht. Beide beursbanken hebben het over klanten die “opportuniteiten zien”, nu dezelfde aandelen goedkoper opgepikt kunnen worden.
“Hoe meer de aandelen zakken, hoe groter het verschil tussen kopers en verkopers”, klinkt het bij Binck. Bij de grootste verliezer van de week, AB InBev, waren er bij kleine beleggers van Binck vier kopers (80%) voor elke verkoper (20%). Voor Galapagos, het drukst verhandelde aandeel deze week, was dat drie (62%) tegen twee (38%).
Vermogensbeheerders
Waarom zakken de beurzen dan? Het kan eigenlijk alleen aan de grote beleggers liggen. Om alle wereldbeurzen dag na dag zo’n klappen te verkopen, is hoe dan ook veel kapitaal nodig. Volgens ruwe schattingen van beursuitbater Euronext zijn ‘institutionele beleggers’ ongeveer goed voor 90 procent van alle transacties op de Brusselse beurs.
Het gaat dan over vermogensbeheerders of fondsen, die op eigen houtje beslissingen nemen over het geld van hun klanten. Om te vermijden dat zij gaan lopen met hun geld, moeten professionele beleggers vermijden dat ze veel slechter doen dan de rest.
Zo krijg je ‘gedwongen’ verkopen die een daling zienderogen doen versnellen. Er zijn er zelfs die effectief verplicht zijn te reageren als de beurs zakt.
“Algoritmes die zich baseren op vastbepaalde indicatoren, zoals hoe hard de koersen bewegen, zijn nu zeker bij de grote verkopers”, zegt Danièle Barthélemy. Zij leidt bij vermogensbeheerder Candriam de afdeling die beslissingen neemt over tientallen miljarden euro’s van pakweg verzekeraars of pensioenfondsen.
Volgens Barthélemy zijn haar beheerders stilaan aan het denken om aandelen opnieuw op te pikken aan lagere niveaus. Niemand wil natuurlijk het herstel missen, want dat zouden ze ook weer moeten uitleggen.
Het rendement van een fonds wordt ieder jaar of zelfs elke maand toegelicht aan klanten. Van die gesel hebben individuele beleggers geen last. Terwijl het grote geld naar de uitgang vlucht, kunnen zij het zich permitteren beursgenoteerde bedrijven goedkoper op te pikken. Toen de Bel20 deze week terugviel naar het niveau van begin oktober, hebben ze die kans gegrepen.