Het hele verhaal stuit simpelweg op de controle.
Daarnaast: straks is het mogelijk je genen te controleren op het mogelijk krijgen van steeds meer ziektes.
Als we de 'levenswijze' al zouden belonen/bestraffen, dan is dit een volgende, logische stap: bij die en die genen moet je extra betalen, en is het einde zoek.
Niet doen.
Ook al, omdat de 'slecht' levenden over het algemeen korter leven, en de gemeenschap dus minder kosten aan bij voorbeeld AOW.
En daarbij tijdens hun leven aan accijns en BTW een extra bijdrage aan de schatkist leveren.
Beetje verder én breder kijken, dus...
Want zoals alles bij de overheid, doet men alsof het einddoel bereikt is, maar wat in de praktijk heel vaak de eerste stap van een reeks is (BTW van 12 naar 21%, eindeloze accijnsverhogingen, omhoogjassen eigen risico ZKV, en ga zo maar door).
Veel beter is de levenseindefase een goed onder de loep te nemen: moet je mensen nog flink belasten tegen hoge kosten voor een paar maanden extra?
Jaren geleden was er een discussie onder de oncologische longartsen mbt behandeling kleincellig longcarcinoom: heel veel narigheid, heel hoge kosten, en 3 maanden overleving (vraag niet, hóe...).
Men is het project indertijd gestopt, gelukkig.
Zo zijn er momenteel veel meer ziektebeelden, waarbij deze vraag gesteld zou kunnen worden.
En preventie scheelt natuurlijk talloze miljarden, bij een veel betere kwaliteit van leven!